Research Article
Year 2017,
Volume: 2 Issue: 2, 85 - 105, 30.09.2017
Abstract
In the
research, it is aimed to reveal the causes of happiness and unhappiness of
individuals who work in the banking sector. In this comprehension, in Burdur
province, it is made a face to face interview with 60 people who are the bank
employee’s of the public and private sector. in the study, it is used unstructurized interview method which is
one of the methods used almost in qualitative research. Unstructurized
interview questions concantrate on two basic problematics. First of it; what
are the factors that make bank employees happy in the workplace? Second; what
are the factors that make bank employees unhappy in the workplace? Data collected
by expression analysises are read in detail, classified and interpretation
steps are carried out. As a result of analysises
the most important causes of unhappiness in those who are unhappy at work are
identified as business ambiance, working conditions, working relationships and
rivalry, target opression, customer’s attitude, manager’s attitude and the
sense of justice. On the other hand, the most important causes of happiness in
those who are happy at work are identified as workplace friendship, work
itself, manager’s contact, positive working conditions, prize and appreciation,
customer relationships and achieving the goals.
References
- Akduman, G. ve Yüksekbilgili, Z. (2015). İnsan Kaynaklarında Yeni bir Vizyon Mutluluk Yönetimi, Türkmen Kitabevi. İstanbul. Aktan, C. C. (2003). Değişim Çağında Yönetim, 1. Baskı, Sistem Yayıncılık, İstanbul. Alparslan, A. M. (2016). Emek İşçilerinde Fazladan Rol Davranışının Öncülü: İş Tatmini Mi İşyerinde Mutluluk Mu?, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 30(1), 203-215. Alparslan, A.M., Kahraman, M. ve Cantürk, N. (2016). Araştırma Görevlilerinin İşyerinde Mutluluk ve Mutsuzluk Nedenleri: Bir Alan Çalışması. 15. Ulusal İşletmecilik Kongresi Bildiriler Kitapçığı, 65-75. Altun, S. A. (2001). Örgüt Sağlığı. Nobel Yayınları, Ankara. Andrews F.M. ve Withey, S.B. (1976). Social Indicators Of Well-Being, Plenum Press, New York. Bacon, F. S. (2005). Positive Psychology’s Two Cultures. Review of General Psy, 9(2), 181-192. Bilgiç, R. (2008). İş Özellikleri Kuramı: Geniş Kapsamlı Gözden Geçirme. Türk Psikoloji Yazıları, 11(22), 66-77. Böke, K. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, 4. Baskı, Alfa Yayıncılık, İstanbul. Cantekinler, M. (2007). Bankacılık Sektöründe Performans Yönetimi ve Özel Bir Bankada Performans Yönetimine İlişkin Uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. Cenkseven, F. ve Akbaş, T. (2016). Üniversite Öğrencilerinde Öznel ve Psikolojik İyi Olmanın Yordayıcılarının İncelenmesi, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27). Çakır, Ö. (2001). İşe Bağlılık Olgusu ve Etkileyen Faktörler, Seçkin Yayıncılık, 1. Baskı. Ankara. Çakmak, A. F. ve Biçer, İ. H. (2011). Performans Değerleme Sisteminden Duyulan Memnuniyeti Etkileyen Unsurlar, İTÜ Dergisi/B 3(1,) 3-14. Çetin, F. Turgut, H. ve Sözen, C. (2015). Öznel İyi Oluşun Yordanmasında Sabit Kişilik Örüntüsü: Psikolojik Sermayenin Aracılık Rolü, Türk Psikoloji Dergisi, 30 (76), 68-75. Çetinkaya Bozkurt, Ö., Bulgurcu Gürel, E.B. ve Alparslan A. M. (2016). Üniversite Çalışanlarında İş Yeri Arkadaşlığının İş Tatmini ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkileri, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(37), 111-126. Davis-Blake, A., Broschak, J. P., George, E. (2003). Happy Together? How Using Nonstandard Workers Affects Exit, Voice, and Loyalty Among Standard Employees, Academy of Management Journal, 46(4), 475-485. Deiner, E. (1984). Subjective Well-Being. Psychological Bulletin, 95, 542-575. Demirel, Y. (2006). Müşteri İlişkileri Yönetimi ve Bilgi Paylaşımı, IQ Kültür Sanat Yayıncılık, İstanbul. Deniz, M. (2005). İşletme Yönetiminde Motivasyon, M. Tikici. (Ed.). Örgütsel Davranış Boyutlarından Seçmeler, Birinci Baskı, Nobel Yayıncılık, Ankara. Diener, E. ve Seligman, M. E. (2002). Very Happy People. Psychological Science, 13(1), 81-84. Doğan, S. ve Kılıç, S. (2008). İlişki Yönetiminde İç ve Dış Müşteri Memnuniyetinin Sağlanması. KMU, İİBF Dergisi, 10(14). Doğan, T. (2013) Beş Faktör Kişilik Özellikleri ve Öznel İyi Oluş, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14 (1), 56-64. Doğan, T., Eryılmaz, A. Ercan, L. (2014) İşe Bağlılığın Öznel İyi Oluş Üzerindeki Yordayıcı Rolü: Akademisyenler Üzerine Bir Çalışma, Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 48-57. Edvardsson, B. ve Gustavsson, B.O. (2003) Quality In The Work Environment: A Prerequisite For Success In New Service Development, Managing Service Quality, (13) 2, 148-163. Eren, E. (1998). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, 5. Baskı, Beta Yayıncılık, İstanbul. Eryılmaz, A. ve Ercan, L. (2010). Öznel İyi Oluş İle Algılanan Kontrol Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İlköğretim Online, 9(3). Eryılmaz, A. ve Ercan, L. (2011). Öznel İyi Oluşun Cinsiyet, Yaş Grupları ve Kişilik Özellikleri Açısından İncelenmesi, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 139-149. Gavin, J. H. ve Mason, R. O. (2004). The Virtuous Organization: The Value of Happiness in the Workplace, Organizational Dynamics, 33(4), 379-392. Gülaçtı, F. (2010). The Effect of Perceived Social Support on Subjective Well-Being, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 3844-3849. Gürüz, D. ve Temel Eğinli, A. (2015). Kişilerarası İletişim Bilgiler-Etkiler-Engeller, Nobel Yayıncılık, 5. Basım. Ankara. Herzberg, F., Mausner, B. ve Snyderman B.B. (1959). The Motivation to Work, New Jersey: Transaction Publishers (Originally Published in 1959 by John Wiley & Sons, Inc.). İnce, M. (2005). Değişim Olgusu ve Örgütlerde İnsan Kaynakları Yönetiminin Değişen Fonksiyonları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (14), 319-339. Jones, J. P. (2010). Happiness at Work. Happiness at Work: Maximizing Your Psychological Capital For Success, 187-188. Karaırmak, Ö. (2006). Psikolojik Sağlamlık, Risk Faktörleri ve Koruyucu Faktörler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 26, 129-142. Keser, A. ve Güler, B. K. (2016). Çalışma Psikolojisi, 1. Baskı, Umuttepe Yayınları, Kocaeli. Korkut, F. (2003). İyilik Hali ve Önleme. VII. Ulusal PDR Kongresi, İnönü Üniversitesi, Malatya. Luchman, J. N., Kaplan, S. A. ve Dalal, R. S. (2011). Getting Older and Getting Happier With Work: an İnformation-Processing Explanation. Social Indicators Research, 108(3), 535-552. Lyubomirsky, S., King, L. ve Diener, E. (2005). The Benefits of Frequent Positive Affect: Does Happiness Lead to Success? Psychological Bulletin, (131) 6, 803- 855. Maenapothi, R. (2007). Happiness in the Workplace Indicator, Master's Thesis, Human Resource Development, National Institute of Development Administration. Malkoç, A. (2011). Big Five Personality Traits and Coping Styles Predict Subjective Well-Being: A Study With A Turkish Sample. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 12, 577-581. Myers, D. G. ve Diener, E. (1995). Who Is Happy?, Psychological Science, 6(1), 10-19. Ok, S. (2004). Banka Çalışanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin İş Doyumu, Rol Çatışması, Rol Belirsizliği ve Bazı Bireysel Özelliklere Göre İncelenmesi, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, III, 21, 57-68. Özer, P. S. ve Urtekin, G. E. (2007). Örgütsel Adalet Algısı Boyutları ve İş Doyumu İlişkisi Üzerine Bir Araştırma, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28, 107 -125. Özgüven, D. E. (2003). Endüstri Psikolojisi, 1. Baskı, Sistem Ofset, Ankara. Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (2010). Örgütsel Davranış, 4. Baskı, Ekin Yayıncılık, Bursa. Seligman, M. E. (1998). What is The Good Life. APA Monitor, 29(10), 2. Sias, P. M., Heath, R. G., Perry, T., Silva, D. ve Fix, B. (2004). Narratives of Workplace Friendship Deterioration, Journal of Social and Personal Relationships, 21(3), 321-340. Siliğ, A. (2003). Banka Çalışanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir. Tepper, B. J., Duffy, M. K., Hoobler, J. ve Ensley, M. D. (2004). Moderators of The Relationships Between Coworkers 'Organizational Citizenship Behavior and Fellow Employees' Attitudes. Journal of Applied Psychology, 89(3), 455. Terzi, Ş. (2006). Kendini Toparlama Gücü Ölçeği’nin Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 26, 77-86. Tolon, M. (2004). Ticari Bankalarda Pazarlama Stratejilerinin Uygulanması ve Türkiye’deki Ticari Bankalar Üzerine Bir Araştırma. Verimlilik Dergisi, (4), 63-88. Tuzgöl-Dost, M. (2005). Öznel İyi Oluş Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 23, 103. Üçok, D. ve Turgut, T. (2014). İstismarcı Yönetici Davranışının İşyerindeki Sapkın Davranışlar Üzerindeki Rolü. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 9(3), 163-179. Ünal, Z. M. (2014). Influence of Leaders’ Humor Styles on The Employees’ Job Related Affective Well-Being. International Journal Of Academic Research İn Accounting, Finance And Management Sciences, 4(1), 201-211. Voorde, K., Paauwe, J. ve Veldhoven, M. (2012). Employee Well‐Being and The HRM–Organizational Performance Relationship: A Review of Quantitative Studies, International Journal of Management Reviews, 14(4), 391-407. Warr, P. (1990). The Measurement of Well‐Being and Other Aspects of Mental Health. Journal of Occupational Psychology, 63(3), 193-210.
Year 2017,
Volume: 2 Issue: 2, 85 - 105, 30.09.2017
Abstract
Araştırmada
bankacılık sektöründe çalışan bireylerin işyerinde mutluluk ve mutsuzluk
nedenlerinin ortaya çıkarılması amaçlanmıştır. Bu kapsamda Burdur ilinde kamu
ve özel sektör banka çalışanlarından 60 kişi ile yüz yüze görüşme
gerçekleştirilmiştir. Çalışmada nitel araştırmada sıklıkla kullanılan
yöntemlerden biri olan yapılandırılmamış görüşme yöntemi kullanılmıştır.
Araştırmada yapılandırılmamış görüşme soruları iki temel sorunsal üzerinde
yoğunlaşmıştır. Birincisi, banka çalışanlarının işyerlerinde onları mutlu eden
faktörler nelerdir? İkincisi; banka çalışanlarının işyerlerinde onları mutsuz
eden faktörler nelerdir? Söylem analizi ile toplanan veriler detaylı bir
şekilde okunmuş, sınıflandırılmış ve yorumlama aşamaları gerçekleştirilmiştir.
Analizler neticesinde işyerinde mutsuz olanların en önemli mutsuzluk nedenleri;
iş ortamı ve çalışma koşulları, çalışma ilişkileri ve rekabet, hedef baskısı,
müşteri tavrı, yönetici tavrı, adalet algısı olarak tespit edilmiştir.
İşyerinde mutlu olanların en önemli mutluluk nedenleri ise; işyeri arkadaşlığı,
yapılan işin kendisi, yönetici iletişimi, olumlu çalışma koşulları, ödül ve
takdir, müşteri ilişkileri ve hedeflere ulaşmak olarak tespit edilmiştir.
Keywords
References
- Akduman, G. ve Yüksekbilgili, Z. (2015). İnsan Kaynaklarında Yeni bir Vizyon Mutluluk Yönetimi, Türkmen Kitabevi. İstanbul. Aktan, C. C. (2003). Değişim Çağında Yönetim, 1. Baskı, Sistem Yayıncılık, İstanbul. Alparslan, A. M. (2016). Emek İşçilerinde Fazladan Rol Davranışının Öncülü: İş Tatmini Mi İşyerinde Mutluluk Mu?, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 30(1), 203-215. Alparslan, A.M., Kahraman, M. ve Cantürk, N. (2016). Araştırma Görevlilerinin İşyerinde Mutluluk ve Mutsuzluk Nedenleri: Bir Alan Çalışması. 15. Ulusal İşletmecilik Kongresi Bildiriler Kitapçığı, 65-75. Altun, S. A. (2001). Örgüt Sağlığı. Nobel Yayınları, Ankara. Andrews F.M. ve Withey, S.B. (1976). Social Indicators Of Well-Being, Plenum Press, New York. Bacon, F. S. (2005). Positive Psychology’s Two Cultures. Review of General Psy, 9(2), 181-192. Bilgiç, R. (2008). İş Özellikleri Kuramı: Geniş Kapsamlı Gözden Geçirme. Türk Psikoloji Yazıları, 11(22), 66-77. Böke, K. (2014). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri, 4. Baskı, Alfa Yayıncılık, İstanbul. Cantekinler, M. (2007). Bankacılık Sektöründe Performans Yönetimi ve Özel Bir Bankada Performans Yönetimine İlişkin Uygulama. Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Konya. Cenkseven, F. ve Akbaş, T. (2016). Üniversite Öğrencilerinde Öznel ve Psikolojik İyi Olmanın Yordayıcılarının İncelenmesi, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 3(27). Çakır, Ö. (2001). İşe Bağlılık Olgusu ve Etkileyen Faktörler, Seçkin Yayıncılık, 1. Baskı. Ankara. Çakmak, A. F. ve Biçer, İ. H. (2011). Performans Değerleme Sisteminden Duyulan Memnuniyeti Etkileyen Unsurlar, İTÜ Dergisi/B 3(1,) 3-14. Çetin, F. Turgut, H. ve Sözen, C. (2015). Öznel İyi Oluşun Yordanmasında Sabit Kişilik Örüntüsü: Psikolojik Sermayenin Aracılık Rolü, Türk Psikoloji Dergisi, 30 (76), 68-75. Çetinkaya Bozkurt, Ö., Bulgurcu Gürel, E.B. ve Alparslan A. M. (2016). Üniversite Çalışanlarında İş Yeri Arkadaşlığının İş Tatmini ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerine Etkileri, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 4(37), 111-126. Davis-Blake, A., Broschak, J. P., George, E. (2003). Happy Together? How Using Nonstandard Workers Affects Exit, Voice, and Loyalty Among Standard Employees, Academy of Management Journal, 46(4), 475-485. Deiner, E. (1984). Subjective Well-Being. Psychological Bulletin, 95, 542-575. Demirel, Y. (2006). Müşteri İlişkileri Yönetimi ve Bilgi Paylaşımı, IQ Kültür Sanat Yayıncılık, İstanbul. Deniz, M. (2005). İşletme Yönetiminde Motivasyon, M. Tikici. (Ed.). Örgütsel Davranış Boyutlarından Seçmeler, Birinci Baskı, Nobel Yayıncılık, Ankara. Diener, E. ve Seligman, M. E. (2002). Very Happy People. Psychological Science, 13(1), 81-84. Doğan, S. ve Kılıç, S. (2008). İlişki Yönetiminde İç ve Dış Müşteri Memnuniyetinin Sağlanması. KMU, İİBF Dergisi, 10(14). Doğan, T. (2013) Beş Faktör Kişilik Özellikleri ve Öznel İyi Oluş, Doğuş Üniversitesi Dergisi, 14 (1), 56-64. Doğan, T., Eryılmaz, A. Ercan, L. (2014) İşe Bağlılığın Öznel İyi Oluş Üzerindeki Yordayıcı Rolü: Akademisyenler Üzerine Bir Çalışma, Gazi Üniversitesi Endüstriyel Sanatlar Eğitim Fakültesi Dergisi, 33, 48-57. Edvardsson, B. ve Gustavsson, B.O. (2003) Quality In The Work Environment: A Prerequisite For Success In New Service Development, Managing Service Quality, (13) 2, 148-163. Eren, E. (1998). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi, 5. Baskı, Beta Yayıncılık, İstanbul. Eryılmaz, A. ve Ercan, L. (2010). Öznel İyi Oluş İle Algılanan Kontrol Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. İlköğretim Online, 9(3). Eryılmaz, A. ve Ercan, L. (2011). Öznel İyi Oluşun Cinsiyet, Yaş Grupları ve Kişilik Özellikleri Açısından İncelenmesi, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 4(36), 139-149. Gavin, J. H. ve Mason, R. O. (2004). The Virtuous Organization: The Value of Happiness in the Workplace, Organizational Dynamics, 33(4), 379-392. Gülaçtı, F. (2010). The Effect of Perceived Social Support on Subjective Well-Being, Procedia-Social and Behavioral Sciences, 2(2), 3844-3849. Gürüz, D. ve Temel Eğinli, A. (2015). Kişilerarası İletişim Bilgiler-Etkiler-Engeller, Nobel Yayıncılık, 5. Basım. Ankara. Herzberg, F., Mausner, B. ve Snyderman B.B. (1959). The Motivation to Work, New Jersey: Transaction Publishers (Originally Published in 1959 by John Wiley & Sons, Inc.). İnce, M. (2005). Değişim Olgusu ve Örgütlerde İnsan Kaynakları Yönetiminin Değişen Fonksiyonları. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (14), 319-339. Jones, J. P. (2010). Happiness at Work. Happiness at Work: Maximizing Your Psychological Capital For Success, 187-188. Karaırmak, Ö. (2006). Psikolojik Sağlamlık, Risk Faktörleri ve Koruyucu Faktörler. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi. 26, 129-142. Keser, A. ve Güler, B. K. (2016). Çalışma Psikolojisi, 1. Baskı, Umuttepe Yayınları, Kocaeli. Korkut, F. (2003). İyilik Hali ve Önleme. VII. Ulusal PDR Kongresi, İnönü Üniversitesi, Malatya. Luchman, J. N., Kaplan, S. A. ve Dalal, R. S. (2011). Getting Older and Getting Happier With Work: an İnformation-Processing Explanation. Social Indicators Research, 108(3), 535-552. Lyubomirsky, S., King, L. ve Diener, E. (2005). The Benefits of Frequent Positive Affect: Does Happiness Lead to Success? Psychological Bulletin, (131) 6, 803- 855. Maenapothi, R. (2007). Happiness in the Workplace Indicator, Master's Thesis, Human Resource Development, National Institute of Development Administration. Malkoç, A. (2011). Big Five Personality Traits and Coping Styles Predict Subjective Well-Being: A Study With A Turkish Sample. Procedia-Social and Behavioral Sciences, 12, 577-581. Myers, D. G. ve Diener, E. (1995). Who Is Happy?, Psychological Science, 6(1), 10-19. Ok, S. (2004). Banka Çalışanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin İş Doyumu, Rol Çatışması, Rol Belirsizliği ve Bazı Bireysel Özelliklere Göre İncelenmesi, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, III, 21, 57-68. Özer, P. S. ve Urtekin, G. E. (2007). Örgütsel Adalet Algısı Boyutları ve İş Doyumu İlişkisi Üzerine Bir Araştırma, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 28, 107 -125. Özgüven, D. E. (2003). Endüstri Psikolojisi, 1. Baskı, Sistem Ofset, Ankara. Özkalp, E. ve Kırel, Ç. (2010). Örgütsel Davranış, 4. Baskı, Ekin Yayıncılık, Bursa. Seligman, M. E. (1998). What is The Good Life. APA Monitor, 29(10), 2. Sias, P. M., Heath, R. G., Perry, T., Silva, D. ve Fix, B. (2004). Narratives of Workplace Friendship Deterioration, Journal of Social and Personal Relationships, 21(3), 321-340. Siliğ, A. (2003). Banka Çalışanlarının Tükenmişlik Düzeylerinin Çeşitli Değişkenler Açısından İncelenmesi, Yayınlanmış Yüksek Lisans Tezi, Anadolu Üniversitesi, Eskişehir. Tepper, B. J., Duffy, M. K., Hoobler, J. ve Ensley, M. D. (2004). Moderators of The Relationships Between Coworkers 'Organizational Citizenship Behavior and Fellow Employees' Attitudes. Journal of Applied Psychology, 89(3), 455. Terzi, Ş. (2006). Kendini Toparlama Gücü Ölçeği’nin Uyarlanması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 26, 77-86. Tolon, M. (2004). Ticari Bankalarda Pazarlama Stratejilerinin Uygulanması ve Türkiye’deki Ticari Bankalar Üzerine Bir Araştırma. Verimlilik Dergisi, (4), 63-88. Tuzgöl-Dost, M. (2005). Öznel İyi Oluş Ölçeği’nin geliştirilmesi: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışmaları, Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 23, 103. Üçok, D. ve Turgut, T. (2014). İstismarcı Yönetici Davranışının İşyerindeki Sapkın Davranışlar Üzerindeki Rolü. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi İİBF Dergisi, 9(3), 163-179. Ünal, Z. M. (2014). Influence of Leaders’ Humor Styles on The Employees’ Job Related Affective Well-Being. International Journal Of Academic Research İn Accounting, Finance And Management Sciences, 4(1), 201-211. Voorde, K., Paauwe, J. ve Veldhoven, M. (2012). Employee Well‐Being and The HRM–Organizational Performance Relationship: A Review of Quantitative Studies, International Journal of Management Reviews, 14(4), 391-407. Warr, P. (1990). The Measurement of Well‐Being and Other Aspects of Mental Health. Journal of Occupational Psychology, 63(3), 193-210.
There are 1 citations in total.
Details
| Journal Section | Articles |
|---|---|
| Authors | |
| Publication Date | September 30, 2017 |
| Published in Issue | Year 2017 Volume: 2 Issue: 2 |
