Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN DUYGUSAL ZEKÂLARININ İLETİŞİM BECERİLERİNE VE BİREYSEL YENİLİKÇİLİK SEVİYELERİNE ETKİSİ

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 2, 221 - 236, 30.12.2017

Tuba Büyükbeşe Emre Direkçi Burcu Erşahan

Öz

Bu çalışmanın amacı üniversite öğrencilerinin
duygusal zekâlarının iletişim becerilerine ve bireysel yenilikçilik
seviyelerine etkisini incelemektir. Sonuçların değerlendirilmesi, korelasyon ve
regresyon analizleriyle yapılmıştır. Gaziantep ilinde bulunan 3 üniversitenin
İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi (İİBF) öğrencileri arasından tesadüfî
olarak seçilen 203 üniversite öğrencisi üzerinde yapılan bu araştırma
sonucunda; duygusal zekânın iletişim becerisini ve bireysel yenilikçiliği olumlu
yönde etkilediği belirlenmiştir.



Anahtar
Kelimeler: Duygusal zekâ, Yenilikçilik, İletişim.

Anahtar Kelimeler

DUYGUSAL ZEKA YENİLİKÇİLİK İLETİŞİM

Kaynakça

  • Agarwal, R. And Prasad, J. (1998). A Conceptual and Operational Definition of Personal Innovativeness in the Domain of Information Technology. Information Systems Research, 9(2):204-224.
  • Bar-On, R. (2006). The Bar-On model of Emotional Social Intelligence (ESI). Psicothema, 18:13-25.
  • Barsade, S.,Brief, A. P., ve Spataro, S. E. (2003). The Affective Revolution in Organizational Behaviour: The Emergence Of A Paradigm. In J. Greenberg(Ed.), Organizational Behaviour: The State Of The Science, Hillsdale, NJ: Lawrance Erlbaum , 3-52.
  • Boyatzis, R. E.,ve Sala, F. (2004). Assessing Emotional Intelligence Competencies. InG. Geher (Ed.). Measuring Emotional Intelligence: Common Ground And Controversy Hauppage, NY:Nova Science , 147-180.
  • Cherniss, C. (2010). Emotional Intelligence: Toward Clarification of a Concept. Industrial and Organizational Psychology, 3(2):110-126.
  • Çetinkaya, Ö.,ve Alparslan, A. M. (2011). Duygusal Zekânın İletişim Becerileri Üzerine Etkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Çalışma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(1):363-377.
  • Dilekman, M.,Bascı, Z., ve Bektaş, F. (2008). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 12(2):223-231.
  • Dobre, C.,Dragomir, A., vePreda, G. (2009). Consumer Innovativeness: A Marketing Approach. Management and Marketing, 4(2):19-34.
  • Doğan, S. ve Demiral, Ö. (2007). Kurumların Başarısında Duygusal Zekanın Rolü ve Önemi.Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 14(1):209-230.
  • Edutopia. (2001, Şubat 22). Edutopia. Mart 7, 2016 tarihinde http://www.edutopia.org/social-emotional-intelligence-learning-education adresinden alındı
  • Fenwick, T. (2003). Innovation: ExaminingWorkplace Learning in New Enterprises”,Journal of Workplace Learning, 15(3):123-132.
  • Goleman, D. (1995). Duygusal Zekâ Neden IQ’dan Daha Önemlidir? (çev. Banu Seçkin Yüksel,2005).İstanbul: Varlık Yayınları.
  • Goleman, D. (1997). “Beyond IQ: Developing The Leadership Competencies Of Emotional Intelligence”,2nd International CompetencyConference.London.
  • Goleman, D. (1998). Working with Emotional Intelligence. New York: Random House Digital.
  • Goleman, D. (2000). İşbaşında Duygusal Zekâ. İstanbul: Varlık Yayınları.
  • Hurt, H. T., Joseph, K., veCook, C. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research, 4:58-65.
  • Iksan, Z. H.,Zakaria, E., Meerah, M. S., Osman, K., Lian, C. K., Mahmud, D. S., et al. (2012). Communication Skills Among University Students. SocialandBehavioralSciences59:71-76.
  • Jordan, P. J.,veTroth, A. C. (2002). Emotional Intelligence And Conflict Resolution: Implications For Human Resource Development, Advancesin Developing Human Resources, 4(1):62-79.
  • Karatepe, S. (2005). “Örgütsel İletişim”, Örgütsel Davranış Boyutlarından Seçmeler içerisinde, Ankara: Nobel Yayınları, 222-251.
  • Korkut, F. (2004). Okul Temelli Önleyici Rehberlik ve Psikolojik Danışma.Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Kösterelioğlu, M.A. ve Demir, F. (2014). Öğretmenlerin Bireysel Yenilikçilik Düzeyinin Öğretmen Liderliğine Etkisi, The Journal of Academic Social Science Studies, 26: 247-256.
  • Lu, Yu, Liu,veYao. (2003). TechnologyAcceptance Model for Wireless Internet, Internet Research. 206-222.
  • Lyons, J. B.,ve Schneider, T. R. (2005). The İnfluence Of Emotional Intelligence On Performance. Personality And Individual Differences , 39:693-703.
  • Mayer, J. D., Roberts, R. D., ve Barsade, S. G. (2008). Human Abilities: Emotionalintelligence.AnnualReview of Psychology, 59:507–536.
  • Mayer, J. D.,veSalovey, P. (1997). What is emotionalintelligence? In P. Saloveyve D.J. Sluyter (Eds.). New York: Basic Books.
  • Mayer, J. D.,Salovey, P., veCaruso, D. R. (2000). Models of emotionalintelligence. In R.J. Sternberg (Ed.), Handbook of Intelligence (2nd ed.) New York: Cambridge UniversityPress , 396-420.
  • Nov, Y. (2008). Personality and Technology Acceptance: Personal Innovativeness in IT, Openness and Resistance to Change. Hawaii International Conference on Systems Sciences, proceedings of the 41st Annual Conference (s. 448). Hawaii: ISSN: 1530-1605.
  • Öz, H. (2014). Emotional Intelligence as A Predictor of L2 Communication. Procedia – Social and Behavioral Sciences 186: 424 – 430.
  • Özer, A. K. (2000). İletişimsizlik Becerisi.İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Park, J. (2005). “Fostering Creativity And Productivity Through Emotional Literacy: The Organizational Context”. Development and Learning in Organizations, 5-7.
  • Pease, A. (2003). Beden Dili, Yeşim Özben (Çev.). İstanbul: Rota Yayın.
  • Petrides, K. V.,Pita, R., ve Kokkinaki, F. (2007). The Location Of Trait Emotional Intelligence in Personality Factor Space. British Journal of Psychology, 98(2):273-289.
  • Redding, W.C. (1984). The Corporate Manager's Guide To Better Communication . Glenview: Scott, Foresman and Company.
  • Rogers. (2005). Evaluation of Diffusion of Innovation, International Encyclopedia of theSocial- BehaviouralSciences. ISBN:0-08-043076-7, 4982-4986.
  • Sabherwal, R., Hirschheim, R. ve Goles, T. (2001). The Dynamics of Alignment: İnsights From A Punctuated Equilibrium Model. Organization Science, 12(2): 179-197.
  • Schutte, N.,Malouff, J. M., veBobik, C. (2001). Emotional Intelligence and Interpersonal Relations. The Journal of Social Psychology, 141 (4):523-536.
  • Shih, H. A.,ve Susanto, E. (2010). “ConflictManagementStyles, Emotional Intelligence, And Job Performance İn Public Organizations”. International Journal of Conflict Management , 21(2):147-168.
  • Taşlıyan, M.,Hırlak, B., ve Harbalıoğlu, M. (2014). Duygusal Zekâ, İletişim Becerileri ve Akademik Başarı Arasındaki İlişki Üniversite Öğrencilerine Bir Uygulama. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 2(3):45-58.
  • Tatar, A., Tok, S., veSaltukoğlu, G. (2011) Gözden Geçirilmiş Schutte Duygusal Zekâ Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması ve Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni,21(4): 325-338.
  • Usluel, Y. K.,ve Mazman, S. G. (2010). Eğitimde Yeniliklerin Yayılımı, Kabulu Ve Benimsenmesi Sürecinde Yer Alan Öğeler: Bir İçerik Analizi Çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(39):60-74.
  • Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Detay Yayıncılık .
  • Uzkurt, C. (2008). Pazarlamada Değer Yaratma Aracı Olarak Yenilik Yönetimi ve Yenilikçi Örgüt Kültürü. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Wong, C. S.,veLaw, K. S. (2002). “The Effects Of Leader And Follower Emotional Intelligence On Performance And Attitude: An Exploratory Study. The Leadershi pQuarterly, 13(3):243-274.
  • Yaylacı, G. Ö. (2006). Kariyer Yaşamında Duygusal Zekâ ve İletişim Yeteneği.İstanbul: Hayat Yayınları.

Yıl 2017, Cilt: 7 Sayı: 2, 221 - 236, 30.12.2017

Tuba Büyükbeşe Emre Direkçi Burcu Erşahan

Öz

Kaynakça

  • Agarwal, R. And Prasad, J. (1998). A Conceptual and Operational Definition of Personal Innovativeness in the Domain of Information Technology. Information Systems Research, 9(2):204-224.
  • Bar-On, R. (2006). The Bar-On model of Emotional Social Intelligence (ESI). Psicothema, 18:13-25.
  • Barsade, S.,Brief, A. P., ve Spataro, S. E. (2003). The Affective Revolution in Organizational Behaviour: The Emergence Of A Paradigm. In J. Greenberg(Ed.), Organizational Behaviour: The State Of The Science, Hillsdale, NJ: Lawrance Erlbaum , 3-52.
  • Boyatzis, R. E.,ve Sala, F. (2004). Assessing Emotional Intelligence Competencies. InG. Geher (Ed.). Measuring Emotional Intelligence: Common Ground And Controversy Hauppage, NY:Nova Science , 147-180.
  • Cherniss, C. (2010). Emotional Intelligence: Toward Clarification of a Concept. Industrial and Organizational Psychology, 3(2):110-126.
  • Çetinkaya, Ö.,ve Alparslan, A. M. (2011). Duygusal Zekânın İletişim Becerileri Üzerine Etkisi: Üniversite Öğrencileri Üzerine Bir Çalışma. Süleyman Demirel Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 16(1):363-377.
  • Dilekman, M.,Bascı, Z., ve Bektaş, F. (2008). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin İletişim Becerisi. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi , 12(2):223-231.
  • Dobre, C.,Dragomir, A., vePreda, G. (2009). Consumer Innovativeness: A Marketing Approach. Management and Marketing, 4(2):19-34.
  • Doğan, S. ve Demiral, Ö. (2007). Kurumların Başarısında Duygusal Zekanın Rolü ve Önemi.Yönetim ve Ekonomi Dergisi, 14(1):209-230.
  • Edutopia. (2001, Şubat 22). Edutopia. Mart 7, 2016 tarihinde http://www.edutopia.org/social-emotional-intelligence-learning-education adresinden alındı
  • Fenwick, T. (2003). Innovation: ExaminingWorkplace Learning in New Enterprises”,Journal of Workplace Learning, 15(3):123-132.
  • Goleman, D. (1995). Duygusal Zekâ Neden IQ’dan Daha Önemlidir? (çev. Banu Seçkin Yüksel,2005).İstanbul: Varlık Yayınları.
  • Goleman, D. (1997). “Beyond IQ: Developing The Leadership Competencies Of Emotional Intelligence”,2nd International CompetencyConference.London.
  • Goleman, D. (1998). Working with Emotional Intelligence. New York: Random House Digital.
  • Goleman, D. (2000). İşbaşında Duygusal Zekâ. İstanbul: Varlık Yayınları.
  • Hurt, H. T., Joseph, K., veCook, C. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research, 4:58-65.
  • Iksan, Z. H.,Zakaria, E., Meerah, M. S., Osman, K., Lian, C. K., Mahmud, D. S., et al. (2012). Communication Skills Among University Students. SocialandBehavioralSciences59:71-76.
  • Jordan, P. J.,veTroth, A. C. (2002). Emotional Intelligence And Conflict Resolution: Implications For Human Resource Development, Advancesin Developing Human Resources, 4(1):62-79.
  • Karatepe, S. (2005). “Örgütsel İletişim”, Örgütsel Davranış Boyutlarından Seçmeler içerisinde, Ankara: Nobel Yayınları, 222-251.
  • Korkut, F. (2004). Okul Temelli Önleyici Rehberlik ve Psikolojik Danışma.Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Kösterelioğlu, M.A. ve Demir, F. (2014). Öğretmenlerin Bireysel Yenilikçilik Düzeyinin Öğretmen Liderliğine Etkisi, The Journal of Academic Social Science Studies, 26: 247-256.
  • Lu, Yu, Liu,veYao. (2003). TechnologyAcceptance Model for Wireless Internet, Internet Research. 206-222.
  • Lyons, J. B.,ve Schneider, T. R. (2005). The İnfluence Of Emotional Intelligence On Performance. Personality And Individual Differences , 39:693-703.
  • Mayer, J. D., Roberts, R. D., ve Barsade, S. G. (2008). Human Abilities: Emotionalintelligence.AnnualReview of Psychology, 59:507–536.
  • Mayer, J. D.,veSalovey, P. (1997). What is emotionalintelligence? In P. Saloveyve D.J. Sluyter (Eds.). New York: Basic Books.
  • Mayer, J. D.,Salovey, P., veCaruso, D. R. (2000). Models of emotionalintelligence. In R.J. Sternberg (Ed.), Handbook of Intelligence (2nd ed.) New York: Cambridge UniversityPress , 396-420.
  • Nov, Y. (2008). Personality and Technology Acceptance: Personal Innovativeness in IT, Openness and Resistance to Change. Hawaii International Conference on Systems Sciences, proceedings of the 41st Annual Conference (s. 448). Hawaii: ISSN: 1530-1605.
  • Öz, H. (2014). Emotional Intelligence as A Predictor of L2 Communication. Procedia – Social and Behavioral Sciences 186: 424 – 430.
  • Özer, A. K. (2000). İletişimsizlik Becerisi.İstanbul: Sistem Yayıncılık.
  • Park, J. (2005). “Fostering Creativity And Productivity Through Emotional Literacy: The Organizational Context”. Development and Learning in Organizations, 5-7.
  • Pease, A. (2003). Beden Dili, Yeşim Özben (Çev.). İstanbul: Rota Yayın.
  • Petrides, K. V.,Pita, R., ve Kokkinaki, F. (2007). The Location Of Trait Emotional Intelligence in Personality Factor Space. British Journal of Psychology, 98(2):273-289.
  • Redding, W.C. (1984). The Corporate Manager's Guide To Better Communication . Glenview: Scott, Foresman and Company.
  • Rogers. (2005). Evaluation of Diffusion of Innovation, International Encyclopedia of theSocial- BehaviouralSciences. ISBN:0-08-043076-7, 4982-4986.
  • Sabherwal, R., Hirschheim, R. ve Goles, T. (2001). The Dynamics of Alignment: İnsights From A Punctuated Equilibrium Model. Organization Science, 12(2): 179-197.
  • Schutte, N.,Malouff, J. M., veBobik, C. (2001). Emotional Intelligence and Interpersonal Relations. The Journal of Social Psychology, 141 (4):523-536.
  • Shih, H. A.,ve Susanto, E. (2010). “ConflictManagementStyles, Emotional Intelligence, And Job Performance İn Public Organizations”. International Journal of Conflict Management , 21(2):147-168.
  • Taşlıyan, M.,Hırlak, B., ve Harbalıoğlu, M. (2014). Duygusal Zekâ, İletişim Becerileri ve Akademik Başarı Arasındaki İlişki Üniversite Öğrencilerine Bir Uygulama. ASSAM Uluslararası Hakemli Dergi, 2(3):45-58.
  • Tatar, A., Tok, S., veSaltukoğlu, G. (2011) Gözden Geçirilmiş Schutte Duygusal Zekâ Ölçeğinin Türkçe’ye Uyarlanması ve Psikometrik Özelliklerinin İncelenmesi. Klinik Psikofarmakoloji Bülteni,21(4): 325-338.
  • Usluel, Y. K.,ve Mazman, S. G. (2010). Eğitimde Yeniliklerin Yayılımı, Kabulu Ve Benimsenmesi Sürecinde Yer Alan Öğeler: Bir İçerik Analizi Çalışması. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 3(39):60-74.
  • Ural, A. ve Kılıç, İ. (2006). Bilimsel Araştırma Süreci ve SPSS ile Veri Analizi. Ankara: Detay Yayıncılık .
  • Uzkurt, C. (2008). Pazarlamada Değer Yaratma Aracı Olarak Yenilik Yönetimi ve Yenilikçi Örgüt Kültürü. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Wong, C. S.,veLaw, K. S. (2002). “The Effects Of Leader And Follower Emotional Intelligence On Performance And Attitude: An Exploratory Study. The Leadershi pQuarterly, 13(3):243-274.
  • Yaylacı, G. Ö. (2006). Kariyer Yaşamında Duygusal Zekâ ve İletişim Yeteneği.İstanbul: Hayat Yayınları.
Toplam 44 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Bölüm Makaleler
Yazarlar

Tuba Büyükbeşe

Emre Direkçi

Burcu Erşahan

Yayımlanma Tarihi 30 Aralık 2017
Yayımlandığı Sayı Yıl 2017Cilt: 7 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Büyükbeşe, T., Direkçi, E., & Erşahan, B. (2017). ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN DUYGUSAL ZEKÂLARININ İLETİŞİM BECERİLERİNE VE BİREYSEL YENİLİKÇİLİK SEVİYELERİNE ETKİSİ. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 7(2), 221-236.
AMA Büyükbeşe T, Direkçi E, Erşahan B. ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN DUYGUSAL ZEKÂLARININ İLETİŞİM BECERİLERİNE VE BİREYSEL YENİLİKÇİLİK SEVİYELERİNE ETKİSİ. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Aralık 2017;7(2):221-236.
Chicago Büyükbeşe, Tuba, Emre Direkçi, ve Burcu Erşahan. “ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN DUYGUSAL ZEKÂLARININ İLETİŞİM BECERİLERİNE VE BİREYSEL YENİLİKÇİLİK SEVİYELERİNE ETKİSİ”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 7, sy. 2 (Aralık 2017): 221-36.
EndNote Büyükbeşe T, Direkçi E, Erşahan B (01 Aralık 2017) ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN DUYGUSAL ZEKÂLARININ İLETİŞİM BECERİLERİNE VE BİREYSEL YENİLİKÇİLİK SEVİYELERİNE ETKİSİ. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 7 2 221–236.
IEEE T. Büyükbeşe, E. Direkçi, ve B. Erşahan, “ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN DUYGUSAL ZEKÂLARININ İLETİŞİM BECERİLERİNE VE BİREYSEL YENİLİKÇİLİK SEVİYELERİNE ETKİSİ”, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 7, sy. 2, ss. 221–236, 2017.
ISNAD Büyükbeşe, Tuba vd. “ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN DUYGUSAL ZEKÂLARININ İLETİŞİM BECERİLERİNE VE BİREYSEL YENİLİKÇİLİK SEVİYELERİNE ETKİSİ”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 7/2 (Aralık 2017), 221-236.
JAMA Büyükbeşe T, Direkçi E, Erşahan B. ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN DUYGUSAL ZEKÂLARININ İLETİŞİM BECERİLERİNE VE BİREYSEL YENİLİKÇİLİK SEVİYELERİNE ETKİSİ. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2017;7:221–236.
MLA Büyükbeşe, Tuba vd. “ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN DUYGUSAL ZEKÂLARININ İLETİŞİM BECERİLERİNE VE BİREYSEL YENİLİKÇİLİK SEVİYELERİNE ETKİSİ”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 7, sy. 2, 2017, ss. 221-36.
Vancouver Büyükbeşe T, Direkçi E, Erşahan B. ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN DUYGUSAL ZEKÂLARININ İLETİŞİM BECERİLERİNE VE BİREYSEL YENİLİKÇİLİK SEVİYELERİNE ETKİSİ. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2017;7(2):221-36.