Öz
Meşruiyet; devlet içerisinde yönetilen kesimin yöneten kişi veya zümreye karşı, yönetmeye haklarının olduğuna dair taşıdıkları inancı ifade etmektedir. Siyasal bir rejimin ayakta kalabilmek için, yönettiği tebaanın rızasını alması lazım gelmekte ya da rızaları olmasa bile onları güç kullanarak kontrol altında tutması gerekmektedir. Farklı türdeki siyasal rejimler meşruiyetlerinin kaynağını farklı noktalara dayandırmışlardır. Tarih boyunca siyasal rejimler, sahip oldukları iktidarı muhafaza etmeye çalışmışlardır. Çünkü iktidar bir kere ele geçirildikten sonra durağan biçimde devam eden bir olgu olmaktan uzaktır. Toplumda yaşanan her türlü olay iktidar biçimlerinin yeniden şekillenmesini sağlamaktadır. Toplumda zamanla yeniden şekillenen iktidar, yönetilen insanlar tarafından bir zamanlar meşru kabul edilirken ilerleyen zamanlarda meşruiyetini kaybedebilir. İktidar tarafından meşruiyetin kaybedildiği durumlarda iktidarın sahip olduğu gücü elinde tutması giderek zorlaşmaktadır. Bundan dolayıdır ki siyasal rejimler yönettikleri insanların rızasına talip olmak zorundadır. Çünkü ancak bu yolla ellerindeki iktidarın devamlılığını sağlayabilirler. Meşruiyet, devletin siyasal rejim türü fark etmeksizin, devlet içerisinde huzur ve düzenin sağlanması ve hükümetin görevine devam edebilmesi için önem arz etmektedir. Dünya üzerinde devlet yönetimi açısından birçok farklı siyasal rejim türü olabileceği için, bu rejimlerin meşruiyeti hangi araçlar veya yollarla sağladığının anlaşılabilmesi önemlidir. Bu açıdan demokratik, otoriter veya totaliter rejimlerin meşruiyet sağlama araçları birbirinden farklılaşmaktadır. Bu çalışmada da otoriter rejimlerde meşruiyeti sağlama araçları incelenecektir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Althusser, L. (2014). İdeoloji ve devletin ideolojik aygıtları. (A. Tümertekin, Çev.). İstanbul: İthaki Yayınları.
- Anderson, B. (2006). Imagined Communities: Reflections on the Origin and Spread of Nationalism (London/New York, NY: Verso Books).
- Beetham, D. (1991). The Legitimation of Power (Basingstoke: Palgrave Macmillan).
- Easton, D. (1975). ‘A Reassessment of the Concept of Political Support’, British Journal of Political Science, 5, 435–57.
- Foucault, M. (2014). Özne ve iktidar.(I. Ergüden ve O. Akınhay, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Gilley, B. (2006). The Determinants of State Legitimacy: Results for 72 Countries. International Political Science Review / Revue Internationale de Science Politique, 27(1), 47–71. http://www.jstor.org/stable/20445036
- Hatipoğlu, E. (2018). Otoriter Rejimler, E. Kalaycıoğlu, D. Kağnıcıoğlu (Editörler) Karşılaştırmalı Siyasal Sistemler içinde (s. 153-166). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
- Kışlalı, A. T. (1997). Siyaset bilimi. Ankara: İmge Kitabevi.
- Levitsky, S. and L. A. Way (2013). ‘The Durability of Revolutionary Regimes’, Journal of De‐ mocracy, 24(3), 5–17.
- Linz, J. J. (2000). Totalitarian and Authoritarian Regimes (Boulder, CO/London: Lynne Rienner).
- Lipson, L. (1965). The Great Issues of Politics (Prentice- Hall, Englewood Cliffs, 3rd Edition).
- Öztekin, A. & Öztekin, H. (2020). İktidarın Meşruiyeti ve Rıza Üretimi: Masallardan ve Mitlerden Kitle İletişimine Toplumsal Bilincin İnşası . OPUS International Journal of Society Researches , 16 (30) , 2911-2940 . DOI: 10.26466/opus.758822
- Schatz, E. (2006). ‘Access by Accident: Legitimacy Claims and Democracy Promotion in Au‐ thoritarian Central Asia’, International Political Science Review, 27(3), 263–84.
- von Soest, C., & Grauvogel, J. (2015). How Do Non-Democratic Regimes Claim Legitimacy?: Comparative Insights from Post-Soviet Countries. German Institute of Global and Area Studies (GIGA). http://www.jstor.org/stable/resrep07607
- Weber, M. (1980). Wirtschaft und Gesellschaft (Tübingen: Mohr Siebeck).
- Weber, M. (2004). The Vocation Lectures (Indianapolis, IN: Hackett Publishing).
Öz
Legitimacy can be defined as an expression of people’s belief that the government has the right to rule. In order for a political regime to survive, it must obtain the consent of the subjects it governs, or it must keep them under control by force. Different types of political regimes base their legitimacy on different points. Throughout history, political regimes struggled to preserve their authorities, because once power is seized, it is far from being a static phenomenon. All kinds of incidents in society reshape the forms of power. In cases where legitimacy is lost by the government, it becomes increasingly difficult for the government to retain the power it has. That is why political regimes must seek the consent of their subjects. Regardless of the political regime, legitimacy is an important tool for the government to keep the power. Since there are many different types of political regimes, it is important to understand the means or ways by which these regimes provide legitimacy. In this respect, the means of providing legitimacy for democratic, authoritarian or totalitarian regimes differ from each other. In this study, the means of ensuring legitimacy in authoritarian regimes will be examined.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Althusser, L. (2014). İdeoloji ve devletin ideolojik aygıtları. (A. Tümertekin, Çev.). İstanbul: İthaki Yayınları.
- Anderson, B. (2006). Imagined Communities: Reflections on the Origin and Spread of Nationalism (London/New York, NY: Verso Books).
- Beetham, D. (1991). The Legitimation of Power (Basingstoke: Palgrave Macmillan).
- Easton, D. (1975). ‘A Reassessment of the Concept of Political Support’, British Journal of Political Science, 5, 435–57.
- Foucault, M. (2014). Özne ve iktidar.(I. Ergüden ve O. Akınhay, Çev.). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.
- Gilley, B. (2006). The Determinants of State Legitimacy: Results for 72 Countries. International Political Science Review / Revue Internationale de Science Politique, 27(1), 47–71. http://www.jstor.org/stable/20445036
- Hatipoğlu, E. (2018). Otoriter Rejimler, E. Kalaycıoğlu, D. Kağnıcıoğlu (Editörler) Karşılaştırmalı Siyasal Sistemler içinde (s. 153-166). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi.
- Kışlalı, A. T. (1997). Siyaset bilimi. Ankara: İmge Kitabevi.
- Levitsky, S. and L. A. Way (2013). ‘The Durability of Revolutionary Regimes’, Journal of De‐ mocracy, 24(3), 5–17.
- Linz, J. J. (2000). Totalitarian and Authoritarian Regimes (Boulder, CO/London: Lynne Rienner).
- Lipson, L. (1965). The Great Issues of Politics (Prentice- Hall, Englewood Cliffs, 3rd Edition).
- Öztekin, A. & Öztekin, H. (2020). İktidarın Meşruiyeti ve Rıza Üretimi: Masallardan ve Mitlerden Kitle İletişimine Toplumsal Bilincin İnşası . OPUS International Journal of Society Researches , 16 (30) , 2911-2940 . DOI: 10.26466/opus.758822
- Schatz, E. (2006). ‘Access by Accident: Legitimacy Claims and Democracy Promotion in Au‐ thoritarian Central Asia’, International Political Science Review, 27(3), 263–84.
- von Soest, C., & Grauvogel, J. (2015). How Do Non-Democratic Regimes Claim Legitimacy?: Comparative Insights from Post-Soviet Countries. German Institute of Global and Area Studies (GIGA). http://www.jstor.org/stable/resrep07607
- Weber, M. (1980). Wirtschaft und Gesellschaft (Tübingen: Mohr Siebeck).
- Weber, M. (2004). The Vocation Lectures (Indianapolis, IN: Hackett Publishing).
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Siyaset Bilimi (Diğer) |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Aralık 2023 |
| Gönderilme Tarihi | 12 Kasım 2023 |
| Kabul Tarihi | 29 Kasım 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 5 Sayı: 2 |
ANADOLU STRATEJİ DERGİSİ / JOURNAL OF ANATOLIAN STRATEGY e-ISSN: 2687-5721