Araştırma Makalesi
AN INVESTIGATION OF THE IMPACT OF EDUCATIONAL ACTIVITIES ON UNIVERSITY STUDENTS’ INDIVIDUAL INNOVATIVENESS
Öz
In a world where technological developments are rapidly spreading, people who adopt an innovative approach and take risks will have more chances to adjust to the new structure and to succeed. Technological developments accompanied by major changes in working life require individuals to accommodate to changing circumstances. With this in mind, analyzing whether educational activities, which are thought to have substantial impact on enhancing innovation capacity, affect university students’ innovativeness can significantly contribute to the promotion of innovation as a crucial competition tool. In line with this goal, the study presented here attempts to investigate the effect of students’ participation in innovation-related educational activities (e.g., courses, seminars, other activities) on their level of innovativeness. Findings from a survey study with 895 students from regional universities suggest that students’ participation in innovation-related educational activities (specifically, courses) is positively associated with their innovativeness. The results obtained from this study encourage innovation-oriented curriculum- and activity design in higher education institutions.
Anahtar Kelimeler
Individual innovativeness level Higher education institutions Educational activities
Kaynakça
- Akçöltekin, A. (2017). Lise Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik Algıları ile Eğitim Araştırmalarına Yönelik Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Eğitim, Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(1), 23-37.
- Badcock, Paul, B. T., Pattison, Philippa, E. and Harris, Kerri-Lee (2010). Developing Generic Skills Through University Study: A Study of Arts, Science and Engineering in Australia. Higher Education, 60(4), 441-458.
- Badran, I. (2007). Enhancing creativity and innovation in engineering education. European Journal of Engineering Education, 32(5), 573-585.
- Basım, H. N., Korkmazyürek, H. ve Tokat, O. A. (2008). Çalışanların Öz Yeterlilik Algılamasının Yenilikçilik ve Risk Alma Üzerine Etkisi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 121-130.
- Berzin, S.C. and Catsouphes, M.P. (2015). Stimulating Innovation within Social Sector Organizations: The Application of Design Thinking. Journal Entrepreneur Organization Management, 4, 156.
- Brown, T. E. and Ulijn, J. M. (2004). Innovation, entrepreneurship and culture: The interaction between technology, progress and economic growth. Northampton, MA: Edward Elgar.
- Bülbül, T. (2012) Okullarda yenilik yönetimi ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(1), 157-175.
- Ceylan, S. (2019). Innovativeness Levels and Perceived Barriers to Innovativeness of Nursing Students. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 8(4), 363-371.
- Corsi, C. and Prencipe, A. (2016). The Role of the Entrepreneurial University to Improve Innovation in Region. International Journal of Business and Social Science, 7(12), 18-25.
- Cristobal, C. and Angeles G. (2010). Social capital and individual innovativeness in university research networks. Innovation: management, policy & practice, 12(1), 105-117.
- Çuhadar, C., Bülbül, T. ve Ilgaz, G. (2013). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikleri ile teknopedagojik eğitim yeterlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online, 12 (3), 797-807.
- Demiralay, R., Bayır, E. A. ve Gelibolu, M. F. (2016). Öğrencilerin Bireysel Yenilikçilik Özellikleri ile Çevrimiçi Öğrenmeye Hazır Bulunuşlukları İlişkisinin İncelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5 (1), 161-168.
- Demirel, Y. ve Seçkin, Z. (2008). Bilgi ve Bilgi Paylaşımının Yenilikçilik Üzerine Etkileri. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 189-202.
- Eren H. ve Kılıç A. (2014). Yenilikçilik Açısından Üniversite Öğrencilerinin Ortamı. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 18(3), 51-78.
- Ertuğ N. ve Kaya H. (2017). Hemşirelik Öğrencilerinin Bireysel Yenilikçilik Profilleri ve Yenilikçiliğin Önündeki Engellerin İncelenmesi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 14(3), 192-197.
- Fan, X. and Yu, T. (2014). AHP Based Study to Improving the Innovation Ability of Enterprise R&D Center. International Journal of Business and Social Science, 5(1), 263-269.
- Feki, C. and Mnif, S. (2016). Entrepreneurship, technological innovation, and economic growth: Empirical analysis of panel data. Journal of the Knowledge Economics, 7(4), 984–999.
- Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: Feselefe-Yöntem-Analiz (2.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Harkema, S. J. M. and Schout, H. (2008). Incorporating Student-centred Learning in Innovation and Entrepreneurship Education. European Journal of Education, 43(4), 513-526.
- Hasan, I. and Tucci, C. L. (2010). The innovation-economic growth nexus: Global evidence. Research Policy, 39(10), 1264-1276.
- Hurt, H. T., Joseph, K., and Cook, C. D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research , 4, 58-65.
- Işık, C. ve Türkmendağ, T. (2016). Atatürk Üniversitesi Turizm Fakültesi Öğrencilerinin Bireysel Yenilikçilik Algılarının Belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1, 70-99.
- Kalaian, S. A. (2002). Meta-analysis methods for synthesizing treatment effects in multisite studies: Hierarchical linear modeling (HLM) perspective. Practical Assessment, Research, and Evaluation, 8 (Article 15), 1-5.
- Karahan, M. (2016). İşletmelerde Yenilik Süreci Yönetimi. Konya: Atlas Akademi.
- Karahan, M. (2019). Teknoloji ve Yenilik Yönetimi. Ankara: Akademisyen Kitabevi.
- Karahan, M. ve Patır, S. (2019). Üniversite Öğrencilerinin Bireysel Yenilikçilik Kapasitelerinin Belirlenmesi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13), 42-58.
- Kasapoğlu, H. (2018). Üniversite Yöneticilerinin Yenilikçilik ve Risk Alma Davranışlarına İlişkin Yönetici ve Öğretim Elemanlarının Görüşleri. Yüksek Öğretim Dergisi, 8(1), 45-54.
- Keinänen, M., Ursin, J. and Nissinen, K. (2018). How to Measure Students’ Innovation Competences in Higher Education: Evaluation of an Assessment Tool in Authentic Learning Environments. Studies in Educational Evaluation, 58, 30-36.
- Kılıç, H. ve Ayvaz Tuncel, Z. (2014). İlköğretim Branş Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 4(7), 25-37.
- Kılıçer, K. ve Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 150-164.
- Korucu, A. T. ve Olpak, Y. Z. (2015). Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Özelliklerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama Dergisi, 5(1), 109-127.
- Lawson, B. and Samson, D. (2001). Developing Innovation Capability In Organisations: A Dynamic Capabilities Approach. International Journal of Innovation Management, 5(3), 377-400.
- Mun, Y. Y., Kirk D. F., and Jae S. P. (2006). Understanding the Role of Individual Innovativeness in the Acceptance of IT-Based Innovations: Comparative Analyses of Models and Measures. Decision Sciences, 37(3), 393-426.
- Örün, Ö., Orhan, D., Dönmez, P. ve Kurt, A. A. (2015). Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Profilleri ve Teknoloji Tutum Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 65-76.
- Özçelik, E., and E. Taymaz (2004). Does Innovativeness Matter for International Competitiveness in Developing Countries?: The Case of Turkish Manufacturing Industries. Research Policy, 33, 409-424.
- Rahab, S. S. (2011). The Development of Innovation Capability of Small Medium Enterprises Through Knowledge Sharing Process: An Empirical Study of Indonesian Creative Industry. International Journal of Business and Social Science, 2(21), 112-123.
- Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurulu (2020). 2020 Yılı Girişimci ve Yenilikçi Üniversite Endeksi Sonuçları. https://tubitak.gov.tr/sites/default/files/18842/2020-gyue-2020-print.pdf
- Ünal, H. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Bireysel Yenilikçilik Kategorilerinin Belirlenmesi. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi, 11(4), 68-74.
- Üstün, F. ve Kılıç, K. (2017). Örgüte duyulan güvenin, örgütsel yenilik yönetimi ve risk alma davranışı üzerine etkisi. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 10(2), 228-238.
- Wei, X., Liu, X. and Sha, J. (2019). How Does The Entrepreneurship Education Influence The Students’ Innovation? Testing on the Multiple Mediation Model. Frontiers in Psychology, 10, 15-57.
- Yılmaz, F. T., Şen, H. T. ve Demirkaya, F. (2014). Başhemşirelerin Yenilikçilik ve Risk Alma Davranışının Belirlenmesi. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(3), 147-154.
- Yılmaz, R. ve Beşkaya, Y. M. (2018). Eğitim Yöneticilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri ile Bireysel Yenilikçilik Düzeylerinin İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 51(1), 159-181.
- Zhao, D., Zhong, H., Wu, Y. and Zhou, Q. (2020). A Study of the Impact of Internet-Based Instruction Integrated Innovation Education on University Student Entrepreneurial Team Collaboration and Strategic Innovation. Frontiers in Psychology, 11, 1264.
- Zhu, C. and Nadine, E. (2014). Organizational Culture and Instructional Innovations in Higher Education: Perceptions and Reactions of Teachers and Students. Educational Management Administration & Leadership, 42 (1), 136-158.
EĞİTİM FAALİYETLERİNİN ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİLERİNİN BİREYSEL YENİLİKÇİLİK DÜZEYİNE ETKİSİNİN İNCELENMESİ
Öz
Teknolojik gelişmelerin hızla yayıldığı bir dünyada yenilikçi bir anlayışı benimseyen ve risk alabilen kişilerin, oluşan yeni yapıya uyum sağlamada ve başarıyı yakalamada daha fazla şansı olacaktır. Teknolojik gelişmelerle birlikte iş hayatında da büyük değişimlerin yaşanması çalışanların yeni koşullara uyum sağlamasını gerekli kılmıştır. Bu düşünceden hareketle yenilik kapasitesinin artırılmasına önemli etkileri olduğu düşünülen eğitim aktivitelerinin potansiyel iş gücünü oluşturan üniversite öğrencilerinin bireysel yenilikçilik düzeylerini farklılaştırıp farklılaştırmadığının analizinin yapılması, günümüzün en önemli rekabet aracı olan yenilikçiliğin artırılmasına katkı sağlayabilecektir. Bu hedef doğrultusunda yapılan bu çalışmada üniversite öğrencilerinin yenilikçilikle ilgili herhangi bir eğitim alma durumlarının yenilikçilik düzeyine etkileri incelenmiştir. Bölge üniversitelerinde öğrenim gören 895 öğrenciyle yapılan anket çalışmasından elde edilen sonuçlara göre yenilikçilikle ilgili konularda eğitim faaliyetlerine katılmak yenilikçilik düzeyini pozitif yönde etkilemektedir. Elde edilen bulgular yükseköğretim kurumlarında yenilikçiliği teşvik eden müfredat ve faaliyet tasarımı çalışmalarını cesaretlendirici niteliktedir.
Anahtar Kelimeler
Bireysel Yenilikçilik Düzeyi Yükseköğretim Kurumları Eğitim Faaliyetleri
Kaynakça
- Akçöltekin, A. (2017). Lise Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik Algıları ile Eğitim Araştırmalarına Yönelik Tutumları Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Eğitim, Kuram ve Uygulama Araştırmaları Dergisi, 3(1), 23-37.
- Badcock, Paul, B. T., Pattison, Philippa, E. and Harris, Kerri-Lee (2010). Developing Generic Skills Through University Study: A Study of Arts, Science and Engineering in Australia. Higher Education, 60(4), 441-458.
- Badran, I. (2007). Enhancing creativity and innovation in engineering education. European Journal of Engineering Education, 32(5), 573-585.
- Basım, H. N., Korkmazyürek, H. ve Tokat, O. A. (2008). Çalışanların Öz Yeterlilik Algılamasının Yenilikçilik ve Risk Alma Üzerine Etkisi: Kamu Sektöründe Bir Araştırma. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 121-130.
- Berzin, S.C. and Catsouphes, M.P. (2015). Stimulating Innovation within Social Sector Organizations: The Application of Design Thinking. Journal Entrepreneur Organization Management, 4, 156.
- Brown, T. E. and Ulijn, J. M. (2004). Innovation, entrepreneurship and culture: The interaction between technology, progress and economic growth. Northampton, MA: Edward Elgar.
- Bülbül, T. (2012) Okullarda yenilik yönetimi ölçeğinin geliştirilmesi: Geçerlilik ve güvenirlik çalışması. Kuram ve Uygulamada Eğitim Bilimleri, 12(1), 157-175.
- Ceylan, S. (2019). Innovativeness Levels and Perceived Barriers to Innovativeness of Nursing Students. Gümüşhane Üniversitesi Sağlık Bilimleri Dergisi, 8(4), 363-371.
- Corsi, C. and Prencipe, A. (2016). The Role of the Entrepreneurial University to Improve Innovation in Region. International Journal of Business and Social Science, 7(12), 18-25.
- Cristobal, C. and Angeles G. (2010). Social capital and individual innovativeness in university research networks. Innovation: management, policy & practice, 12(1), 105-117.
- Çuhadar, C., Bülbül, T. ve Ilgaz, G. (2013). Öğretmen adaylarının bireysel yenilikçilik özellikleri ile teknopedagojik eğitim yeterlikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. İlköğretim Online, 12 (3), 797-807.
- Demiralay, R., Bayır, E. A. ve Gelibolu, M. F. (2016). Öğrencilerin Bireysel Yenilikçilik Özellikleri ile Çevrimiçi Öğrenmeye Hazır Bulunuşlukları İlişkisinin İncelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5 (1), 161-168.
- Demirel, Y. ve Seçkin, Z. (2008). Bilgi ve Bilgi Paylaşımının Yenilikçilik Üzerine Etkileri. Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), 189-202.
- Eren H. ve Kılıç A. (2014). Yenilikçilik Açısından Üniversite Öğrencilerinin Ortamı. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 18(3), 51-78.
- Ertuğ N. ve Kaya H. (2017). Hemşirelik Öğrencilerinin Bireysel Yenilikçilik Profilleri ve Yenilikçiliğin Önündeki Engellerin İncelenmesi. Hemşirelikte Eğitim ve Araştırma Dergisi, 14(3), 192-197.
- Fan, X. and Yu, T. (2014). AHP Based Study to Improving the Innovation Ability of Enterprise R&D Center. International Journal of Business and Social Science, 5(1), 263-269.
- Feki, C. and Mnif, S. (2016). Entrepreneurship, technological innovation, and economic growth: Empirical analysis of panel data. Journal of the Knowledge Economics, 7(4), 984–999.
- Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2015). Sosyal Bilimlerde Araştırma Yöntemleri: Feselefe-Yöntem-Analiz (2.Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.
- Harkema, S. J. M. and Schout, H. (2008). Incorporating Student-centred Learning in Innovation and Entrepreneurship Education. European Journal of Education, 43(4), 513-526.
- Hasan, I. and Tucci, C. L. (2010). The innovation-economic growth nexus: Global evidence. Research Policy, 39(10), 1264-1276.
- Hurt, H. T., Joseph, K., and Cook, C. D. (1977). Scales for the measurement of innovativeness. Human Communication Research , 4, 58-65.
- Işık, C. ve Türkmendağ, T. (2016). Atatürk Üniversitesi Turizm Fakültesi Öğrencilerinin Bireysel Yenilikçilik Algılarının Belirlenmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1, 70-99.
- Kalaian, S. A. (2002). Meta-analysis methods for synthesizing treatment effects in multisite studies: Hierarchical linear modeling (HLM) perspective. Practical Assessment, Research, and Evaluation, 8 (Article 15), 1-5.
- Karahan, M. (2016). İşletmelerde Yenilik Süreci Yönetimi. Konya: Atlas Akademi.
- Karahan, M. (2019). Teknoloji ve Yenilik Yönetimi. Ankara: Akademisyen Kitabevi.
- Karahan, M. ve Patır, S. (2019). Üniversite Öğrencilerinin Bireysel Yenilikçilik Kapasitelerinin Belirlenmesi. Siirt Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 7(13), 42-58.
- Kasapoğlu, H. (2018). Üniversite Yöneticilerinin Yenilikçilik ve Risk Alma Davranışlarına İlişkin Yönetici ve Öğretim Elemanlarının Görüşleri. Yüksek Öğretim Dergisi, 8(1), 45-54.
- Keinänen, M., Ursin, J. and Nissinen, K. (2018). How to Measure Students’ Innovation Competences in Higher Education: Evaluation of an Assessment Tool in Authentic Learning Environments. Studies in Educational Evaluation, 58, 30-36.
- Kılıç, H. ve Ayvaz Tuncel, Z. (2014). İlköğretim Branş Öğretmenlerinin Bireysel Yenilikçilik Düzeyleri ve Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri. Uluslararası Eğitim Programları ve Öğretim Çalışmaları Dergisi, 4(7), 25-37.
- Kılıçer, K. ve Odabaşı, H. F. (2010). Bireysel yenilikçilik ölçeği (BYÖ): Türkçeye uyarlama, geçerlik ve güvenirlik çalışması. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 39, 150-164.
- Korucu, A. T. ve Olpak, Y. Z. (2015). Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Özelliklerinin Farklı Değişkenler Açısından İncelenmesi. Eğitim Teknolojisi Kuram ve Uygulama Dergisi, 5(1), 109-127.
- Lawson, B. and Samson, D. (2001). Developing Innovation Capability In Organisations: A Dynamic Capabilities Approach. International Journal of Innovation Management, 5(3), 377-400.
- Mun, Y. Y., Kirk D. F., and Jae S. P. (2006). Understanding the Role of Individual Innovativeness in the Acceptance of IT-Based Innovations: Comparative Analyses of Models and Measures. Decision Sciences, 37(3), 393-426.
- Örün, Ö., Orhan, D., Dönmez, P. ve Kurt, A. A. (2015). Öğretmen Adaylarının Bireysel Yenilikçilik Profilleri ve Teknoloji Tutum Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi. Trakya Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 5(1), 65-76.
- Özçelik, E., and E. Taymaz (2004). Does Innovativeness Matter for International Competitiveness in Developing Countries?: The Case of Turkish Manufacturing Industries. Research Policy, 33, 409-424.
- Rahab, S. S. (2011). The Development of Innovation Capability of Small Medium Enterprises Through Knowledge Sharing Process: An Empirical Study of Indonesian Creative Industry. International Journal of Business and Social Science, 2(21), 112-123.
- Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurulu (2020). 2020 Yılı Girişimci ve Yenilikçi Üniversite Endeksi Sonuçları. https://tubitak.gov.tr/sites/default/files/18842/2020-gyue-2020-print.pdf
- Ünal, H. (2014). Üniversite Öğrencilerinin Bireysel Yenilikçilik Kategorilerinin Belirlenmesi. Uluslararası Hakemli Akademik Spor Sağlık ve Tıp Bilimleri Dergisi, 11(4), 68-74.
- Üstün, F. ve Kılıç, K. (2017). Örgüte duyulan güvenin, örgütsel yenilik yönetimi ve risk alma davranışı üzerine etkisi. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 10(2), 228-238.
- Wei, X., Liu, X. and Sha, J. (2019). How Does The Entrepreneurship Education Influence The Students’ Innovation? Testing on the Multiple Mediation Model. Frontiers in Psychology, 10, 15-57.
- Yılmaz, F. T., Şen, H. T. ve Demirkaya, F. (2014). Başhemşirelerin Yenilikçilik ve Risk Alma Davranışının Belirlenmesi. Balıkesir Sağlık Bilimleri Dergisi, 3(3), 147-154.
- Yılmaz, R. ve Beşkaya, Y. M. (2018). Eğitim Yöneticilerinin Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri ile Bireysel Yenilikçilik Düzeylerinin İncelenmesi. Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Fakültesi Dergisi, 51(1), 159-181.
- Zhao, D., Zhong, H., Wu, Y. and Zhou, Q. (2020). A Study of the Impact of Internet-Based Instruction Integrated Innovation Education on University Student Entrepreneurial Team Collaboration and Strategic Innovation. Frontiers in Psychology, 11, 1264.
- Zhu, C. and Nadine, E. (2014). Organizational Culture and Instructional Innovations in Higher Education: Perceptions and Reactions of Teachers and Students. Educational Management Administration & Leadership, 42 (1), 136-158.
Toplam 44 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 18 Haziran 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 21 Sayı: 3 |