Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Evaluation of the Average of Students per Academician in the Departments of Tourism Guidance at the Undergraduate Level

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 30, 282 - 293, 30.09.2023

Ali İskender Leyla Tokgöz

Öz

In this study, the rate of students per academician was determined by evaluating the number of academician students in tourism guidance undergraduate programs. The result obtained was compared with the average of Türkiye and OECD. The number of tourism guidance departments in Turkey is 41, and the training continues under the name of seven different units. The number of universities with tourism guidance undergraduate education is 41. Three of these universities are private universities. As of 2023, the number of teaching staff working in tourism guidance departments is 263, and 22 of them work at private universities. As of 2023, the number of students enrolled in tourism guidance departments is 10,038 and 324 of them are enrolled in private universities. Within the scope of the research, it has been determined that the average of students per academician in tourism guidance departments of state universities is 40.3. This result is well above the OECD average of 15.3 and the Türkiye average of 21.7. In the tourism guidance departments of private universities, the rate of students per instructor is 14.7. This result is lower than Türkiye and OECD averages. There are fewer students per academic staff in private universities. Various suggestions have been developed by considering the ratio of students per instructor in terms of education quality, academic counseling and scientific development. The most important of these suggestions is to increase the number of current academicians in a qualified way or to determine the student quotas
according to the ratio of academicians.

Anahtar Kelimeler

Student academician rate education quality

Kaynakça

  • AHİPAŞAOĞLU, H.S. (2001). Turizmde Rehberlik. Detay Yayıncılık.
  • AKOĞLAN KOZAK, M., EVREN, S. & ÇAKIR, O. (2013). Tarihsel süreç içinde turizm paradigması. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 24(1), 7-22.
  • ALYAKUT, Ö. & POLAT ÜZÜMCÜ, T. (2020). Turizm eğitiminde yükseköğretim kalitesinin değerlendirilmesi: Kartepe turizm MYO örneği. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (21), 513-533.
  • BOWEN, G.A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative Research Journal, 9(2), 27-40.
  • BOYLU, Y. & ARSLAN, E. (2014). Türkiye’deki turizm eğitiminin rakamsal gelişmeler açısından değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1, 79-97.
  • CORBIN, J. & STRAUSS, A. (2008). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory. Thousand Oaks: Sage.
  • ÇOKIŞLER, N. (2021). Turist rehberliği mevzuatının tarihsel değişimi. Uluslararası Türk Dünyası Turizm Araştırmaları Dergisi, 6(1), 17-28. DİNÇER, M.Z. & DEMİRDELEN, D. (2019). Turist rehberliği mesleği (dünü-bugünü-yarını). İçinde B. Zengin, G. Erkol Bayram & O.
  • Batman (Eds), Turist rehberliğinin tarihsel gelişimi (ss. 1-15). Detay Yayıncılık.
  • EKER, N., KAYA, M.C. & ZENGİN, B. (2019). Turist rehberliği mesleği (dünü-bugünü-yarını). İçinde B. Zengin, G. Erkol Bayram & O. Batman (Eds), Turist rehberliği eğitimi (ss. 59-93). Detay Yayıncılık.
  • ERDOĞAN, S. (2020). Turist rehberi adaylarının turist rehberliği mesleğine yönelik tutumlarının incelenmesi (Tez No. 642451) [Yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi.
  • GAZELCİ, M. (2022). Turist rehberliği meslek uygulama sorunları: kadın turist rehberleri perspektifi (Tez No. 746446) [Yüksek lisans tezi, Hacı Bayram Veli Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi.
  • GÜNAY, D. & GÜNAY, A. (2011). 1933’den günümüze Türk yükseköğretiminde niceliksel gelişmeler. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(1), 1-22.
  • GÜVEN, E. (2021). Turist rehberliği hizmet kalitesi boyutları (Tez No. 677298) [Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi.
  • HALICI, A., PARASIZ, Ö. & YETİM, A.A. (2020). Sayılarla Türkiye’de spor yöneticiliği eğitimi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 25(4), 299-312.
  • KOCAMAN, G. & ARSLAN YÜRÜMEZOĞLU, H. (2015). Türkiye’de hemşirelik eğitiminin durum analizi: sayılarla hemşirelik eğitimi (1996-2015). Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 5(3), 255-262.
  • OECD (2022). Education at a Glance 2022: OECD Indicators. https://www.oecd-ilibrary.org/sites/bb6ee273- en/index.html?itemId=/content/component/bb6ee273-en. 01.06.203 tarihinde alınmıştır.
  • OLCAY, A. (2008). Türk turizminde eğitimin önemi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 383-390.
  • ÖTER, Z. & SARIBAŞ, Ö. (2018). Turist rehberliği. İçinde S. Eser, S. Şahin & C. Çakıcı (Eds), Turist rehberlerinin görevleri ve rolleri (ss. 101-118). Detay Yayıncılık.
  • POLAT, T. (2001). Seyahat işletmelerinde profesyonel turist rehberliği, rehberlik mesleğinin sorunları ve çözüm önerileri üzerine bir alan araştırması (Tez No. 101549) [Yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi.
  • RABOTİC, B. (2010, 4-5 Mart). Tourist guides in contemporary tourism [Bildiri sunumu]. ICTE 2010 International Conference on Tourism and Environment, Saraybosna, Bosna Hersek.
  • SOLMAZ, S. A. (2019). Türkiye’de turizm eğitim-öğretiminde karşılaşılan sorunlar üzerine bir inceleme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(63), 853-866.
  • ŞENBAHAR, Y.C. (2021). Performans teorisi bağlamında profesyonel turist rehberliği (Tez No. 673044) [Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi.
  • TANRISEVER, C., BEKTAŞ, İ. & KOÇ, D. E. (2019). Dünyada turist rehberliği eğitimi. Turist Rehberliği Dergisi (TURED), 2(1), 44-56.
  • TUREB (2023). Rehberlik İstatistikleri. https://www.tureb.org.tr/tr/RehberIstatistik/ 10 Haziran 2023 tarihinde alınmıştır.
  • TURİST REHBERLİĞİ MESLEK KANUNU (2012). Turist Rehberliği Mesleğine Kabul Şartları. chrome- extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.6326.pdf 3 Temmuz 2023 tarihinde alınmıştır.
  • TURİST REHBERLİĞİ MESLEK YÖNETMELİĞİ (2014). Rehberlik Sertifika Programları. https://teftis.ktb.gov.tr/TR-120445/turist- rehberligi-meslek-yonetmeligi.html 3 Temmuz 2023 tarihinde alınmıştır.
  • UNUR, K. & KÖŞKER, H. (2015). Türkiye’de turizm eğitimi ve turizm eğitimi alan öğrencilerin turizme bakış açılarına yönelik araştırmaların incelenmesi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 44-71.
  • WORLD FEDERATİON OF TOURİST GUİDE ASSOCİATİONS (2023). Turist Rehberi Tanımı. https://wftga.org/about/ 3 Temmuz 2023 tarihinde alınmıştır.
  • YUMUK, Y. & DEMİREL İLİ, N. (2022). Turist rehberliği eğitimi alan öğrenciler mesleki uzmanlaşmaya nasıl bakıyor?. Journal of Gastronomy, Hospitality and Travel, 5(1), 211-222.
  • YÜKSEKÖĞRETİM PROGRAM ATLASI (2022). YÖK Lisans Atlası. https://yokatlas.yok.gov.tr/lisans-anasayfa.php 02.06.2023 tarihinde alınmıştır.

LİSANS DÜZEYİNDE TURİZM REHBERLİĞİ BÖLÜMLERİNDE AKADEMİSYEN BAŞINA DÜŞEN ÖĞRENCİ ORTALAMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ

Yıl 2023, Cilt: 10 Sayı: 30, 282 - 293, 30.09.2023

Ali İskender Leyla Tokgöz

Öz

Bu araştırmada turizm rehberliği lisans programlarındaki akademisyen öğrenci sayılara değerlendirilerek akademisyen başına düşen öğrenci oranı tespit edilmiştir. Daha sonrasında ise elde edilen sonuç Türkiye ve OECD ortalamasıyla karşılaştırılmıştır. Türkiye’de 2022-2023 eğitim öğretim dönemi itibariyle lisans düzeyinde turizm rehberliği bölümü aktif olan program sayısı 41’dir. Turizm rehberliği eğitimi yedi farklı birim adı altında devam etmektedir. Turizm rehberliği lisans eğitimi bulunan üniversite sayısı 41’dir. Bu üniversitelerden üçü vakıf üniversitesidir. 2023 yılı itibariyle turizm rehberliği bölümlerinde görev alan öğretim elemanı sayısı 263 olup bunlardan 22’si vakıf üniversitelerinde görev almaktadır. 2023 yılı itibariyle turizm rehberliği bölümlerine kayıtlı öğrenci sayısı 10,038 olup bunlardan 324’ü vakıf üniversitelerine kayıtlıdır. Araştırma kapsamında devlet üniversiteleri bünyesinde bulunan turizm rehberliği bölümlerinde akademisyen başına düşen öğrenci ortalamasının 40,3 olduğu belirlenmiştir. Bu sonuç OECD ortalaması olan 15,3 ve Türkiye ortalaması olan 21,7’nin oldukça üzerindedir. V akıf üniversitelerinde bulunan turizm rehberliği bölümlerinde ise öğretim elemanı başına düşen öğrenci oranı 14,7’dir. Bu sonuç Türkiye ve OECD ortalamalarına göre daha düşüktür. Vakıf üniversitelerinde öğretim elemanı başına daha az öğrenci düşmektedir. Öğretim elemanı başına düşen öğrenci oranları eğitim kalitesi, akademik danışmanlık, bilimsel gelişim açısından ele alınarak çeşitli öneriler geliştirilmiştir. Bu önerilerden en önemlisi ise mevcut akademisyen sayısını nitelikli bir şekilde artırmak ya da öğrenci kontenjanlarını akademisyen/öğrenci oranına göre belirlemektir.

Anahtar Kelimeler

Öğrenci akademisyen oran eğitim kalite

Kaynakça

  • AHİPAŞAOĞLU, H.S. (2001). Turizmde Rehberlik. Detay Yayıncılık.
  • AKOĞLAN KOZAK, M., EVREN, S. & ÇAKIR, O. (2013). Tarihsel süreç içinde turizm paradigması. Anatolia: Turizm Araştırmaları Dergisi, 24(1), 7-22.
  • ALYAKUT, Ö. & POLAT ÜZÜMCÜ, T. (2020). Turizm eğitiminde yükseköğretim kalitesinin değerlendirilmesi: Kartepe turizm MYO örneği. Iğdır Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, (21), 513-533.
  • BOWEN, G.A. (2009). Document analysis as a qualitative research method. Qualitative Research Journal, 9(2), 27-40.
  • BOYLU, Y. & ARSLAN, E. (2014). Türkiye’deki turizm eğitiminin rakamsal gelişmeler açısından değerlendirilmesi. Gazi Üniversitesi Turizm Fakültesi Dergisi, 1, 79-97.
  • CORBIN, J. & STRAUSS, A. (2008). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory. Thousand Oaks: Sage.
  • ÇOKIŞLER, N. (2021). Turist rehberliği mevzuatının tarihsel değişimi. Uluslararası Türk Dünyası Turizm Araştırmaları Dergisi, 6(1), 17-28. DİNÇER, M.Z. & DEMİRDELEN, D. (2019). Turist rehberliği mesleği (dünü-bugünü-yarını). İçinde B. Zengin, G. Erkol Bayram & O.
  • Batman (Eds), Turist rehberliğinin tarihsel gelişimi (ss. 1-15). Detay Yayıncılık.
  • EKER, N., KAYA, M.C. & ZENGİN, B. (2019). Turist rehberliği mesleği (dünü-bugünü-yarını). İçinde B. Zengin, G. Erkol Bayram & O. Batman (Eds), Turist rehberliği eğitimi (ss. 59-93). Detay Yayıncılık.
  • ERDOĞAN, S. (2020). Turist rehberi adaylarının turist rehberliği mesleğine yönelik tutumlarının incelenmesi (Tez No. 642451) [Yüksek lisans tezi, Balıkesir Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi.
  • GAZELCİ, M. (2022). Turist rehberliği meslek uygulama sorunları: kadın turist rehberleri perspektifi (Tez No. 746446) [Yüksek lisans tezi, Hacı Bayram Veli Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi.
  • GÜNAY, D. & GÜNAY, A. (2011). 1933’den günümüze Türk yükseköğretiminde niceliksel gelişmeler. Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 1(1), 1-22.
  • GÜVEN, E. (2021). Turist rehberliği hizmet kalitesi boyutları (Tez No. 677298) [Yüksek lisans tezi, İstanbul Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi.
  • HALICI, A., PARASIZ, Ö. & YETİM, A.A. (2020). Sayılarla Türkiye’de spor yöneticiliği eğitimi. Gazi Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 25(4), 299-312.
  • KOCAMAN, G. & ARSLAN YÜRÜMEZOĞLU, H. (2015). Türkiye’de hemşirelik eğitiminin durum analizi: sayılarla hemşirelik eğitimi (1996-2015). Yükseköğretim ve Bilim Dergisi, 5(3), 255-262.
  • OECD (2022). Education at a Glance 2022: OECD Indicators. https://www.oecd-ilibrary.org/sites/bb6ee273- en/index.html?itemId=/content/component/bb6ee273-en. 01.06.203 tarihinde alınmıştır.
  • OLCAY, A. (2008). Türk turizminde eğitimin önemi. Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 7(2), 383-390.
  • ÖTER, Z. & SARIBAŞ, Ö. (2018). Turist rehberliği. İçinde S. Eser, S. Şahin & C. Çakıcı (Eds), Turist rehberlerinin görevleri ve rolleri (ss. 101-118). Detay Yayıncılık.
  • POLAT, T. (2001). Seyahat işletmelerinde profesyonel turist rehberliği, rehberlik mesleğinin sorunları ve çözüm önerileri üzerine bir alan araştırması (Tez No. 101549) [Yüksek lisans tezi, Anadolu Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi.
  • RABOTİC, B. (2010, 4-5 Mart). Tourist guides in contemporary tourism [Bildiri sunumu]. ICTE 2010 International Conference on Tourism and Environment, Saraybosna, Bosna Hersek.
  • SOLMAZ, S. A. (2019). Türkiye’de turizm eğitim-öğretiminde karşılaşılan sorunlar üzerine bir inceleme. Uluslararası Sosyal Araştırmalar Dergisi, 12(63), 853-866.
  • ŞENBAHAR, Y.C. (2021). Performans teorisi bağlamında profesyonel turist rehberliği (Tez No. 673044) [Yüksek lisans tezi, Dokuz Eylül Üniversitesi]. YÖK Ulusal Tez Merkezi.
  • TANRISEVER, C., BEKTAŞ, İ. & KOÇ, D. E. (2019). Dünyada turist rehberliği eğitimi. Turist Rehberliği Dergisi (TURED), 2(1), 44-56.
  • TUREB (2023). Rehberlik İstatistikleri. https://www.tureb.org.tr/tr/RehberIstatistik/ 10 Haziran 2023 tarihinde alınmıştır.
  • TURİST REHBERLİĞİ MESLEK KANUNU (2012). Turist Rehberliği Mesleğine Kabul Şartları. chrome- extension://efaidnbmnnnibpcajpcglclefindmkaj/https://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.6326.pdf 3 Temmuz 2023 tarihinde alınmıştır.
  • TURİST REHBERLİĞİ MESLEK YÖNETMELİĞİ (2014). Rehberlik Sertifika Programları. https://teftis.ktb.gov.tr/TR-120445/turist- rehberligi-meslek-yonetmeligi.html 3 Temmuz 2023 tarihinde alınmıştır.
  • UNUR, K. & KÖŞKER, H. (2015). Türkiye’de turizm eğitimi ve turizm eğitimi alan öğrencilerin turizme bakış açılarına yönelik araştırmaların incelenmesi. Çağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(1), 44-71.
  • WORLD FEDERATİON OF TOURİST GUİDE ASSOCİATİONS (2023). Turist Rehberi Tanımı. https://wftga.org/about/ 3 Temmuz 2023 tarihinde alınmıştır.
  • YUMUK, Y. & DEMİREL İLİ, N. (2022). Turist rehberliği eğitimi alan öğrenciler mesleki uzmanlaşmaya nasıl bakıyor?. Journal of Gastronomy, Hospitality and Travel, 5(1), 211-222.
  • YÜKSEKÖĞRETİM PROGRAM ATLASI (2022). YÖK Lisans Atlası. https://yokatlas.yok.gov.tr/lisans-anasayfa.php 02.06.2023 tarihinde alınmıştır.
Toplam 30 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Turizm Politikası
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ali İskender 0000-0003-2753-1242

Leyla Tokgöz 0000-0002-0044-6235

Erken Görünüm Tarihi 30 Eylül 2023
Yayımlanma Tarihi 30 Eylül 2023
Kabul Tarihi 14 Temmuz 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023 Cilt: 10 Sayı: 30

Kaynak Göster

APA İskender, A., & Tokgöz, L. (2023). LİSANS DÜZEYİNDE TURİZM REHBERLİĞİ BÖLÜMLERİNDE AKADEMİSYEN BAŞINA DÜŞEN ÖĞRENCİ ORTALAMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ. Akademi Sosyal Bilimler Dergisi, 10(30), 282-293.
AMA İskender A, Tokgöz L. LİSANS DÜZEYİNDE TURİZM REHBERLİĞİ BÖLÜMLERİNDE AKADEMİSYEN BAŞINA DÜŞEN ÖĞRENCİ ORTALAMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ. ASBİDER. Eylül 2023;10(30):282-293.
Chicago İskender, Ali, ve Leyla Tokgöz. “LİSANS DÜZEYİNDE TURİZM REHBERLİĞİ BÖLÜMLERİNDE AKADEMİSYEN BAŞINA DÜŞEN ÖĞRENCİ ORTALAMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ”. Akademi Sosyal Bilimler Dergisi 10, sy. 30 (Eylül 2023): 282-93.
EndNote İskender A, Tokgöz L (01 Eylül 2023) LİSANS DÜZEYİNDE TURİZM REHBERLİĞİ BÖLÜMLERİNDE AKADEMİSYEN BAŞINA DÜŞEN ÖĞRENCİ ORTALAMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ. Akademi Sosyal Bilimler Dergisi 10 30 282–293.
IEEE A. İskender ve L. Tokgöz, “LİSANS DÜZEYİNDE TURİZM REHBERLİĞİ BÖLÜMLERİNDE AKADEMİSYEN BAŞINA DÜŞEN ÖĞRENCİ ORTALAMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ”, ASBİDER, c. 10, sy. 30, ss. 282–293, 2023.
ISNAD İskender, Ali - Tokgöz, Leyla. “LİSANS DÜZEYİNDE TURİZM REHBERLİĞİ BÖLÜMLERİNDE AKADEMİSYEN BAŞINA DÜŞEN ÖĞRENCİ ORTALAMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ”. Akademi Sosyal Bilimler Dergisi 10/30 (Eylül 2023), 282-293.
JAMA İskender A, Tokgöz L. LİSANS DÜZEYİNDE TURİZM REHBERLİĞİ BÖLÜMLERİNDE AKADEMİSYEN BAŞINA DÜŞEN ÖĞRENCİ ORTALAMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ. ASBİDER. 2023;10:282–293.
MLA İskender, Ali ve Leyla Tokgöz. “LİSANS DÜZEYİNDE TURİZM REHBERLİĞİ BÖLÜMLERİNDE AKADEMİSYEN BAŞINA DÜŞEN ÖĞRENCİ ORTALAMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ”. Akademi Sosyal Bilimler Dergisi, c. 10, sy. 30, 2023, ss. 282-93.
Vancouver İskender A, Tokgöz L. LİSANS DÜZEYİNDE TURİZM REHBERLİĞİ BÖLÜMLERİNDE AKADEMİSYEN BAŞINA DÜŞEN ÖĞRENCİ ORTALAMALARININ DEĞERLENDİRİLMESİ. ASBİDER. 2023;10(30):282-93.
 Kapak Resmi İndir
Creative Commons License

Akademi Sosyal Bilimler Dergisi Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 Uluslararası Lisansı ile lisanslanmıştır.