Öz
Birleşik isimler, iki ya da daha fazla sözcüğün bir araya gelmesi sonucunda oluşmaktadır. Bir araya gelen sözcükler asıl anlamlarını kaybederek yeni bir anlam kazanmaktadırlar. Bundan dolayı kalıp ifadeleri oluşturmaktadırlar. Bu çalışmada, Türkiye Türkçesinde mevcut olan birleşik isim kategorisi, Türkiye Türkçesi ağızları ile karşılaştırılarak incelenmiştir. Birleşik isim kurulumu, benzerlikler ve farklılıklar bakımından hem ağızlar kendi içinde karşılaştırılarak hem diğer bölge ağızlarıyla karşılaştırılarak hem de Türkiye Türkçesiyle karşılaştırılarak verilecektir. Buradan yola çıkarak ağızlarda en çok ve en az kullanılan birleşik isim başlıkları tespit edilerek sonuç kısmında tartışılacaktır.
Anahtar Kelimeler
birleşik isim Türkiye Türkçesi Türkiye Türkçesi Ağızları karşılaştırma sözcük
Kaynakça
- Atmaca, E. (2017). Antalya ili Korkuteli ilçesi ve yöresi ağızları. Türk Dil Kurumu.
- Demir, N. (2013). Ankara örneğinde ağızların belgelenmesi (inceleme-metinler-sözlük). Türk Dil Kurumu.
- Demir, N. (2022). Ordu ili ve yöresi ağızları (inceleme-metinler-sözlük). Türk Dil Kurumu.
- Demir, N. & Şen, Ü. (2006). Sivas ili ve yöresi ağızları (etnik yapı-dil incelemesi-metinler- sözlük). Gazi Kitabevi.
- Ercilasun, A. B. (2002). Kars ili ağızları - ses bilgisi-. Türk Dil Kurumu.
- Erdem, M. D. & Dağdelen, G. (2012). Karabük ve yöresi ağızları (giriş-inceleme-metinler). Karabük Valiliği.
- Ergin M. (2019). Türk dil bilgisi. Boğaziçi.
- Erten, M. (2011). Diyarbakır ağzı. Türk Dil Kurumu.
- Eyi, E. (2021). Mehmet Rauf’un Eylül adlı romanında sözcük grupları [Yüksek lisans tezi]. Kafkas Üniversitesi.
- Gök, M. (2022). Osmaniye ili ağızları ve söz varlığı (C. 2). Grafiker.
- Gülensoy, T. (1988). Kütahya ve yöresi ağızları (inceleme, metinler, sözlük). Türk Dil Kurumu.
- Gülseren, C. (2000). Malatya ili ağızları (inceleme-metinler-sözlük ve dizinler). Türk Dil Kurumu.
- Gülsevin, G. (2020). Uşak ili ağızları. Türk Dil Kurumu.
- Günşen, A. (2019). Kırşehir ve yöresi ağızları. Türk Dil Kurumu.
- Korkmaz, Z. (1977). Nevşehir ve yöresi ağızları: C. 1. Ses bilgisi. Türk Dil Kurumu.
- Korkmaz, Z. (2018). Türkiye Türkçesi grameri şekil bilgisi. Türk Dil Kurumu.
- Mutlu, H. K. (2022). Balıkesir ili ağızları (inceleme-metinler-sözlük). Türk Dil Kurumu.
- Özçelik, S. (1997). Urfa merkez ağzı (inceleme, metinler, sözlük). Türk Dil Kurumu.
- Özkan, M., Esin, O., & Tören, H. (2015). Yüksek öğretimde Türk dili yazılı ve sözlü anlatım. Filiz.
- Öztürk, E. (2019). Bolu ili ağızları. Akçağ.
- Sağır, M. (1995). Erzincan ve yöresi ağızları inceleme-metinler-sözlük. Türk Dil Kurumu.
- Sert, G. (2020). Eskişehir ili Yörük ağızları. Türk Dil Kurumu.
- Yıldız, O. (2021). Isparta merkez ilçe ağızları. Türk Dil Kurumu
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Dilbilim (Diğer) |
| Bölüm | Tüm Sayı |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 14 Mart 2024 |
| Gönderilme Tarihi | 31 Aralık 2023 |
| Kabul Tarihi | 19 Şubat 2024 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2024 Cilt: 12 Sayı: 23 |
