Öz
This research; It was carried out for two years in the spring in order to determine the yield and yield components of some dry bean varieties in the eastern passage region. Akman98, Berrak, Cihan, Göynük98, Kırşehir98, Noyanbey, Yedisu22 and yunus90 varieties were used in the experiment. The experiment was set up with three replications according to the Random Blocks design. In the statistical analysis, significant differences were detected between the parameters examined. As a result of the research; plant height was 52.67-40.13 cm in the first year, 79.50-50.17 cm in the second year, and the number of pods is 33.77-21.00 pcs/bit in the first year. Second year 24.37-17.13 ad./bit. , the number of seeds per pod is 6.50 pcs/pod in the first year, 4.67-3.67 pcs/pod in the second year, pod length is 11.20-9.17 cm in the first year, 10.88-8.72 cm in the second year, 100 seed weight is 35.95-16.21g in the first year, 41.43-33.27 in the second year. The yield for per decare varied between 262.20-150.52 kg/da in the first year and 171.67-99.99 kg/da in the second year. While the highest yield was obtained from Kırşehir98 variety with 262.20 kg/da, the lowest yield was obtained from Berrak variety with 99.99 kg/da
Kaynakça
- Abacı E, Kaya M., 2018. Farklı Termal Suların Fasulye (Phaseolus vulgaris L.)’de Çimlenme ve Bazı Fide Gelişim Özelliklerine Etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 13(2) :1-6.
- Adak, M.S., Güler, M. Kayan, N., 2010. Yemeklik Baklagillerin Üretimini Artırma Olanakları, VII. Teknik Kongre, ZMO Yayınları, Ankara.
- Anonim, 2012. Bingöl Üniversitesi Ziraat Fakültesi. Toprak Analiz Laboratuvarı.
- Anonim, 2014. Bingöl Üniversitesi Ziraat Fakültesi. Toprak Analiz Laboratuvarı.
- Barros, M., & Prudencio, S.H., 2016. Physical and Chemical Characteristics of Common Bean. Semina: Ciências Agrárias, 37 (2), 751-762.
- Çevik, M. (2021). Kuru fasulyede rekor üretim. Türk Tarım Ve Orman Dergisi, Eylül-Ekim 2021, 34-38.
- Çiftçi, C.Y., Adak, M.S., 2011. Yemeklik Tane Baklagiller. Tarla Bitkileri, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Ankara, 257-303.
- Elkoca, E., Çınar, T., 2015. Bazı kuru fasulye (Phaseolus vulgaris L.) çeşit ve hatlarının Erzurum ekolojik koşullarına adaptasyonu, tarımsal ve kalite özellikleri Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 30, 141-153
- Elkoca, E., Kantar, F. 2004. Erzurum ekolojik koşullarina uygun erkenci ve yüksek verimli kuru fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 35(3-4): 137-142.
- Elkoca, E., Kantar, F. 2005. Erkenci ve yüksek verimli iki yeni fasulye çeşidi: Kantar-05 ve Elkoca-05. Türkiye 2. Tohumculuk Kongresi, 226-229, 9-11 Kasim, Adana.
- Fageria, N,K., Melo, L.C., Ferreira, E.P.B., Oliveira, J.P., & Knupp, A.M., 2014. Dry matter, grain yield, and yield components of dry bean as ınfluenced by nitrogen fertilization and rhizobia. Communications in Soil Science and Plant Analysis, 45, 111-125.
- İdikut L, Karabacak T 2021. Elazığ Koşullarına Uygun Kuru Fasulye Çeşitlerinin Araştırılması. KSÜ Tarım ve Doğa Derg 24 (2): 299-305.
- JMP 5.0.1. 1989. A Business Unit Of SAS Copyright, 1989 – 2002 SAS InstituteInc., http://www.jmp.com
- Konuk, A., Uzun, T., 2021. Kuru Fasulye Genotiplerinde Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 10 (2): 161-168.
- Sirat, A., 2020. Yerel Kuru Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) Genotiplerinin Tane Verimi, Verim Unsurları ve Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi ZİRAAT fakültesi DERGisi,17(2):245-254.
- Sözen, Ö., Karadavut, U., & Akçura, M., 2017. Determination of the some yield components of dry bean (Phaseolus vulgaris l.) genotypes in different environments. International Journal of Agriculture and Environmental Research, 3(5), 3755-3769.
- Sözen, Ö., Tolga KARAKÖY, T., ÖCAL, M., 2022. Aksaray Ekolojik Koşullarında Bazı Kuru Fasulye Genotiplerinin Morfo-Agronomik Özelliklerinni Belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 9(4): 1014–1022.
- Şehirali, S., Özgen, M., 1987. Bitkisel Gen Kaynakları. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları. 1020, Ankara.
- Varankaya, S. 2011. Yozgat ekolojik şartlarında yetiştirilen fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin bazı tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Konya, 44 s.
- Yolci, M., 2020. Erciş (Van) Ekolojik Koşullarında Bazı Fasulye (Phaseolus VulgarisL.) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi.Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, (18), 562-567.
Öz
Bu araştırma; doğu geçit bölgesinde bazı kuru fasulye çeşitlerinin verim ve verim unsurlarını belirlemek amacıyla ilkbahar döneminde iki yıl yürütülmüştür. Denemede Akman98, Berrak, Cihan, Göynük98, Kırşehir98, Noyanbey, Yedisu22 ve yunus90 çeşitleri kullanılmıştır. Deneme Tesadüf blokları desenine göre üç tekrarlamalı olarak kurulmuştur. Yapılan istatistiki analizlerde, incelenen parametreler arasında önemli farklılıklar tespit edilmiştir. Araştırma sonucunda; bitki boyu ilk yıl 52.67-40.13 cm ikinci yıl 79.50-50.17 cm, bakla sayısı ilk yıl 33.77-21.00 ad./bit. İkinci yıl 24.37-17.13 ad./bit. , baklada tohum sayısı ilk yıl 6.50 ad./bakla ikinci yıl 4.67-3.67 ad./bakla, bakla uzunluğu ilk yıl 11.20-9.17 cm ikinci yıl 10.88-8.72 cm , 100 tane ağırlığı ilk yıl 35.95-16.21g ikinci yıl 41.43-33.27 g ve dekara verim ilk yıl 262.20-150.52 kg/da ikinci yıl 171.67-99.99 kg/da arasında değişim göstermiştir. En yüksek verim 262.20 kg/da ile Kırşehir98 çeşidinden elde edilirken, en düşük verim ise 99.99 kg/da ile Berrak çeşidinden elde edilmiştir.
Anahtar Kelimeler
Etik Beyan
yok
Destekleyen Kurum
yok
Teşekkür
yok
Kaynakça
- Abacı E, Kaya M., 2018. Farklı Termal Suların Fasulye (Phaseolus vulgaris L.)’de Çimlenme ve Bazı Fide Gelişim Özelliklerine Etkileri. Süleyman Demirel Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 13(2) :1-6.
- Adak, M.S., Güler, M. Kayan, N., 2010. Yemeklik Baklagillerin Üretimini Artırma Olanakları, VII. Teknik Kongre, ZMO Yayınları, Ankara.
- Anonim, 2012. Bingöl Üniversitesi Ziraat Fakültesi. Toprak Analiz Laboratuvarı.
- Anonim, 2014. Bingöl Üniversitesi Ziraat Fakültesi. Toprak Analiz Laboratuvarı.
- Barros, M., & Prudencio, S.H., 2016. Physical and Chemical Characteristics of Common Bean. Semina: Ciências Agrárias, 37 (2), 751-762.
- Çevik, M. (2021). Kuru fasulyede rekor üretim. Türk Tarım Ve Orman Dergisi, Eylül-Ekim 2021, 34-38.
- Çiftçi, C.Y., Adak, M.S., 2011. Yemeklik Tane Baklagiller. Tarla Bitkileri, Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları, Ankara, 257-303.
- Elkoca, E., Çınar, T., 2015. Bazı kuru fasulye (Phaseolus vulgaris L.) çeşit ve hatlarının Erzurum ekolojik koşullarına adaptasyonu, tarımsal ve kalite özellikleri Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi, 30, 141-153
- Elkoca, E., Kantar, F. 2004. Erzurum ekolojik koşullarina uygun erkenci ve yüksek verimli kuru fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin belirlenmesi. Atatürk Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 35(3-4): 137-142.
- Elkoca, E., Kantar, F. 2005. Erkenci ve yüksek verimli iki yeni fasulye çeşidi: Kantar-05 ve Elkoca-05. Türkiye 2. Tohumculuk Kongresi, 226-229, 9-11 Kasim, Adana.
- Fageria, N,K., Melo, L.C., Ferreira, E.P.B., Oliveira, J.P., & Knupp, A.M., 2014. Dry matter, grain yield, and yield components of dry bean as ınfluenced by nitrogen fertilization and rhizobia. Communications in Soil Science and Plant Analysis, 45, 111-125.
- İdikut L, Karabacak T 2021. Elazığ Koşullarına Uygun Kuru Fasulye Çeşitlerinin Araştırılması. KSÜ Tarım ve Doğa Derg 24 (2): 299-305.
- JMP 5.0.1. 1989. A Business Unit Of SAS Copyright, 1989 – 2002 SAS InstituteInc., http://www.jmp.com
- Konuk, A., Uzun, T., 2021. Kuru Fasulye Genotiplerinde Bazı Tarımsal Özelliklerinin Belirlenmesi Bahri Dağdaş Bitkisel Araştırma Dergisi, 10 (2): 161-168.
- Sirat, A., 2020. Yerel Kuru Fasulye (Phaseolus vulgaris L.) Genotiplerinin Tane Verimi, Verim Unsurları ve Bazı Kalite Özelliklerinin Belirlenmesi. Adnan Menderes Üniversitesi ZİRAAT fakültesi DERGisi,17(2):245-254.
- Sözen, Ö., Karadavut, U., & Akçura, M., 2017. Determination of the some yield components of dry bean (Phaseolus vulgaris l.) genotypes in different environments. International Journal of Agriculture and Environmental Research, 3(5), 3755-3769.
- Sözen, Ö., Tolga KARAKÖY, T., ÖCAL, M., 2022. Aksaray Ekolojik Koşullarında Bazı Kuru Fasulye Genotiplerinin Morfo-Agronomik Özelliklerinni Belirlenmesi. Türk Tarım ve Doğa Bilimleri Dergisi 9(4): 1014–1022.
- Şehirali, S., Özgen, M., 1987. Bitkisel Gen Kaynakları. Ankara Üniversitesi Ziraat Fakültesi Yayınları. 1020, Ankara.
- Varankaya, S. 2011. Yozgat ekolojik şartlarında yetiştirilen fasulye (Phaseolus vulgaris L.) genotiplerinin bazı tarımsal özelliklerinin belirlenmesi. Selçuk Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Tarla Bitkileri Ana Bilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, Konya, 44 s.
- Yolci, M., 2020. Erciş (Van) Ekolojik Koşullarında Bazı Fasulye (Phaseolus VulgarisL.) Çeşitlerinin Verim ve Verim Unsurlarının Belirlenmesi.Avrupa Bilim ve Teknoloji Dergisi, (18), 562-567.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | Tahıllar ve Yemeklik Tane Baklagiller |
| Bölüm | Araştırma Makaleleri |
| Yazarlar | |
| Erken Görünüm Tarihi | 31 Aralık 2023 |
| Yayımlanma Tarihi | 31 Aralık 2023 |
| Gönderilme Tarihi | 10 Ekim 2023 |
| Kabul Tarihi | 31 Aralık 2023 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2023 Cilt: 6 Sayı: 2 |
