Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İŞLETMELERDE KURUMSAL SÜRDÜRÜLEBİLİRLİK: KAMU VE ÖZEL SEKTÖR KARŞILAŞTIRMASI

Yıl 2022, Cilt: 12 Sayı: 1, 17 - 34, 16.08.2022

Ahmet Fidanoğlu Bekir Değirmenci

https://doi.org/10.47147/ksuiibf.1135291

Öz

Kurumsal sürdürülebilirlik politikalarının ve uygulamalarının işletmeler tarafından benimsenmesi, günümüz yönetim anlayışında önemsenmektedir. Son yıllarda her ne kadar kurumsal sürdürülebilirlik çalışmalarında yoğunluk olsa da kurumsal sürdürülebilirlik konusunda kamu ve özel sektör mukayesesine yeterince değinilmemiştir. Bu çalışmada, kamu işletmeleri ile özel işletmelerinin sürdürülebilir uygulamalarının karşılaştırılması yapılarak literatüre katkı yapması amaçlanmıştır. Araştırmanın evrenini Şanlıurfa’da faaliyet gösteren kamu ve özel işletmeleri oluşmaktadır. Bu kapsamda örneklem grupları incelendiğinde, kamu işletmelerini Şanlıurfa il sınırı içerisinde kamuda çalışan personeller oluşturmaktadır. Özel sektörü ise Şanlıurfa’da faaliyete bulunan plastik üretimi yapan işletme çalışanlarından oluşmaktadır. Toplanan veriler nicel yöntemle anailiz edilmiştir. Elde edilen bulgular incelendiğinde; kamu ve özel işletmeleri arasında sosyal, ekonomik ve çevresel sürdürülebilirlik boyutlarında anlamlı farklılık olduğu tespit edilmiştir. Kamu ve özel işletmeleri arasında yönetsel ve kültürel sürdürülebilirlik bakımından anlamlı bir farklılık olmadığı sonucuna ulaşılmıştır.

Anahtar Kelimeler

Kurumsal Sürdürülebilirlik Kurumsal Sosyal Sorumluluk Çevresel Sürdürülebilirlik Kamu ve Özel İşletmeler

Destekleyen Kurum

YOK

Proje Numarası

YOK

Teşekkür

Yok

Kaynakça

  • Abdul Rashid, S. H., Evans, S., & Longhurst, P. (2008), “A comparison of four sustainable manufacturing strategies”, International Journal of Sustainable Engineering, 1(3), pp. 214-229.
  • Aslan, E.T. ve Kayalar, M. (2017), “Kamu ve Özel Sektör Çalışanlarının İfşa (Whistleblowing) Niyeti: Karşılaştırmalı Bir Analiz”, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 19 (32), ss. 15-26, Issn: 2147 – 7833.
  • Ayral, G. ve Saracel, N. (2021), “Etik İklimin Kurumsal İtibar ve Kurumsal Sürdürülebilirlik Yaklaşımına Etkisi”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 13(3), 2376-2395.
  • Byrch, C., Kearins, K., Milne, M. and Morgan, R. (2007), “Sustainable "what"? A cognitive approach to understanding sustainable development remain”, Res. Account. Manage, 4, p. 26 – 52.
  • Chatzitheodorou, K., Tsalis, T. A., Tsagarakis, K. P., Evangelos, G. and Ioannis, N. (2021), “A new practical methodology for the banking sector to assess corporate sustainability risks with an application in the energy sector”, Sustainable Production and Consumption, 27, 1473-1487.
  • Çınaroğlu, S. ve Şahin, B. Özel (2013), “Kamu Hastanelerinin Algılanan Kurumsal İtibar Ve İmaj Açısından Karşılaştırılması”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, Cilt 9, Sayı 18, ss. 283-298.
  • Clarkson, M. E. (1995), “A stakeholder framework for analyzing and evaluating corporate social performance”, Academy of management review, 20(1), pp. 92-117.
  • Collins, E., Lawrence, S., Pavlovich, K. and Ryan, C. (2007), “Business networks and adoption of sustainability practices: The New Zealand example J. Clean”, Product, 15, pp. 729 – 740.
  • Coutinho, V., Domingues, A.R., Caeiro, S., Videira, N., Antunes, P., Santos, R., Painho, M., Walker, R.M. Huisingh, D. and Ramos (2018), “T.B. Employee-oriented sustainability performance evaluation in public institutions Corp. Soc. Responsible”, Environment Management, 25, pp. 29 – 46.
  • Değirmenci, B. ve Aytekin, M. (2021). “Çalışanların Çevreci Davranışları: Merinos A.Ş. Uygulaması (Kavram- Teori- Uygulama)”, Gazi Kitapevi: Ankara.
  • Dyllick, T. And Hockerts, K. (2002), “Beyond the business case for corporate sustainability”, Business Strategy And The Environment, 11(2), pp. 130-141.
  • Eğinli, A. T. (2000), “Çalışanlarda İş doyumu: Kamu Ve Özel Sektör Çalışanlarının İş doyumuna Yönelik Bir Araştırma”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 23, Sayı: 3, ss. 35-56.
  • Enticott, G. and Walker, R. M. (2008), “Sustainability, performance and organizational strategy: An empirical analysis of public organizations”, Business Strategy and the Environment, 17(2), pp. 79-92.
  • Gimenez, C., Sierra, V. and Rodon, J. (2012), “Sustainable Operations: Their Impact On the Triple Bottom Line”, International Journal of Production Economics, Vol. 140 No. 1, pp. 149-159.
  • Green, K.W. Jr, Zelbst, P.J., Meacham, J. and Bhadauria, V.S. (2012), “Green Supply Chain Management Practices: Impact On Performance”, Supply Chain Management: An International Journal, Vol. 17 No. 3, pp. 290-305.
  • GRI. (2005), “Global Reporting Initiative Industry Supplement for Public Sector Organizations: Pilot Version 1.0”, Global Reporting Initiative, Amsterdam: Netherlands. Gültekin, G. S. ve Argon, T. (2020), “Development OF Organizational Sustainability Scale Sakarya University”, Journal of Educatıon, 10(3), 506-529.
  • Guthrie, J., Ball, A. and Farneti, F. (2010), “Advancing Sustainable Management Of Public And Not For Profit Organizations”, Public Management Review, 12(4), 449-459.
  • Haley, B. (2007). “Designing The Public Sector to Foster Sustainability Transitions: Corporate Principles and an Arpa-E Case Study Environment”, Innovation. Soc. Trance, 25, pp. 107 – 121.
  • Hammerschmid, G., Van de Walle, S., and Stimac, V. (2013), “Internal And External Use Of Performance İnformation In Public Organizations: Results From An İnternational Survey”, Public Money & Management, 33(4), 261-268.
  • Islam, M. and Karim, A. (2011), “Manufacturing Practices and Performance: Comparison Among Small-Medium and Large Industries”, International Journal of Quality& Reliability Management, Vol. 38 No. 1, pp. 43-61.
  • Koçyiğit, Ç. S. ve Gök, G. (2019), “Kurumsal Sosyal Sorumluluk (KSS)”, İksad, Ankara.
  • Kolçak, M. ve Korkulu, A. (2019), “Kamu ve Özel Sektör Ayrımında İstihdam Edilenlerin Bazı Rahatsızlıklara Yatkınlık Düzeyi”, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, ss. 201381 – 391. Lawrence, S. R., Collins, E., Pavlovich, K. and Arunachalam, M. (2006), “Sustainability Practices of SMEs: The Case of NZ”, Business strategy and The Environment, 15(4), 242-257.
  • Lundberg, K., Balfors, B. and Folkeson L. (2009), “Framework for Environmental Performance Measurement in A Swedish Public Sector Organization”, J. Clean. Product, 17, pp. 1017 – 1024.
  • Maignan, I., Ferrell, O. C., & Hult, G. T. M. (1999), “Corporate Citizenship: Cultural Antecedents And Business Benefits”, Journal of the Academy of marketing science, 27(4), pp. 455-469.
  • Nwoba, A. C., Boso, N. And Robson, M. J. (2021), “Corporate Sustainability Strategies in İnstitutional Adversity: Antecedent, Outcome, and Contingency Effects”, Business Strategy and the Environment, 30(2), 787-807.
  • OECD (1998), Environmental Management Systems Workshop for Government Agencies.
  • Özdevecioğlu, M. (2002), “Kamu ve Özel Sektör Yöneticileri arasındaki Davranışsal Çalışma Koşulları Ve Kişilik Farklılıklarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 19, ss. 115-134.
  • Özkan, B. Tuğluk, M.N. and Yiğitalp, N. (2020), “Environmental Sustainability Scale for Children 60-72 Months Old: A Validity and Reliability Study”, Journal of Education and Training Studies, Vol. 8, No. 1; Issn 2324-805x E-Issn 2324-8068.
  • Porter, M. E. and Kramer, M. R. (2014), “A response to Andrew Crane et al.’s article”, California Management Review, 56(2), 149-151.
  • Porter, M.E. ve Van Der Linde, C. (1995), “Toward a new conception of the environment-competitiveness relationship”, Journal of Economic Perspectives, Vol. 9 No. 4, pp. 97-118.
  • Ramayah, T., Mohamad, O., Omar, A., Marimuthu, M., & Leen, J. Y. A. (2013), “Determinants of Technology Adoption Among Malaysian Smes: An Idt Perspective”. Journal of Information and Communication Technology, 12, 103-119.
  • Ramos, T. B., Alves, I., Subtil, R. and De Melo, J. J. (2007), “Environmental Pressures and Impacts of Public Sector Organisations: The Case of the Portuguese Military”, Progress in Industrial Ecology, An International Journal, 4(5), 363-381.
  • Rusinko, C.A. (2007), “Green Manufacturing: An Evaluation of Environmentally Sustainable Manufacturing Practices and Their Impact On Competitive Outcomes”, Engineering Management, Vol. 54 No. 3, pp. 445-454.
  • Salzmann, O., Ionescu-Somers, A. and Steger, U. (2005), “The business case for corporate sustainability:: literature review and research options”, European Management Journal, 23(1), 27-36.
  • Kardeş Selimoğlu, S. ve Yazıcı, R. (2021), “Türkiye’de Kurumsal Yönetişim Ve Sürdürülebilirlik”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, Ağustos 2021 (Özel Sayı), ss. 113-136, Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/mufad/issue/64484/982425.
  • Spangenberg, J. Hot (2016), “Weather or sweeping progress? A critical assessment of the goals to continue”, Developer, 25 (4), pp. 311 – 321.
  • Van Marrewijk, M. And Werre, M. (2003), “Multiple levels of corporate sustainability”, Journal of Business ethics, 44(2), pp. 107-119.
  • Weber, M. (2008), “The business case for corporate social responsibility: A company-level measurement approach for CSR”, European Management Journal, 26(4), pp. 247-261.
  • Welford, R., Young, W. and Ytterhus, B. (1998), “Towards sustainable production and consumption: literature review and conceptual framework for the service sector”, Eco-Management Audit, 5, p. 38 – 56.
  • Zailani, S., Jeyaraman, K., Vengadasan, G. and Premkumar, R. (2012), “Sustainable supply chain management (SSCM) in Malaysia: a survey”, International Journal of Production Economics, Vol. 140 No. 1, pp. 330-340.

CORPORATE SUSTAINABILITY IN COMPANIES: COMPARISON OF PUBLIC AND PRIVATE

Yıl 2022, Cilt: 12 Sayı: 1, 17 - 34, 16.08.2022

Ahmet Fidanoğlu Bekir Değirmenci

https://doi.org/10.47147/ksuiibf.1135291

Öz

The adoption of corporate sustainability policies and practices by companies is vital in today's management approach. Despite the increasing academic studies on corporate sustainability in recent years, we have not come across any study comparing this concept in the public and private sectorsSo, this research, it is proposed to give to the literature by analyzing the sustainable processes of public companies and private companies. Within the scope of the investigation, we collected the data according to the simple random sampling method. The data collected from public and private sector employees in Şanliurfa province were analyzed by quantitative method. When the findings are examined; social, economic, and environmental sustainability among public and private companies. However, it has been determined that there is no significant difference between public and private enterprises in terms of managerial and cultural sustainability.

Anahtar Kelimeler

Corporate Sustainability Corporate Social Responsibility Environmental Sustainability Public And Private Companies.

Proje Numarası

YOK

Kaynakça

  • Abdul Rashid, S. H., Evans, S., & Longhurst, P. (2008), “A comparison of four sustainable manufacturing strategies”, International Journal of Sustainable Engineering, 1(3), pp. 214-229.
  • Aslan, E.T. ve Kayalar, M. (2017), “Kamu ve Özel Sektör Çalışanlarının İfşa (Whistleblowing) Niyeti: Karşılaştırmalı Bir Analiz”, KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi 19 (32), ss. 15-26, Issn: 2147 – 7833.
  • Ayral, G. ve Saracel, N. (2021), “Etik İklimin Kurumsal İtibar ve Kurumsal Sürdürülebilirlik Yaklaşımına Etkisi”, İşletme Araştırmaları Dergisi, 13(3), 2376-2395.
  • Byrch, C., Kearins, K., Milne, M. and Morgan, R. (2007), “Sustainable "what"? A cognitive approach to understanding sustainable development remain”, Res. Account. Manage, 4, p. 26 – 52.
  • Chatzitheodorou, K., Tsalis, T. A., Tsagarakis, K. P., Evangelos, G. and Ioannis, N. (2021), “A new practical methodology for the banking sector to assess corporate sustainability risks with an application in the energy sector”, Sustainable Production and Consumption, 27, 1473-1487.
  • Çınaroğlu, S. ve Şahin, B. Özel (2013), “Kamu Hastanelerinin Algılanan Kurumsal İtibar Ve İmaj Açısından Karşılaştırılması”, Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, Cilt 9, Sayı 18, ss. 283-298.
  • Clarkson, M. E. (1995), “A stakeholder framework for analyzing and evaluating corporate social performance”, Academy of management review, 20(1), pp. 92-117.
  • Collins, E., Lawrence, S., Pavlovich, K. and Ryan, C. (2007), “Business networks and adoption of sustainability practices: The New Zealand example J. Clean”, Product, 15, pp. 729 – 740.
  • Coutinho, V., Domingues, A.R., Caeiro, S., Videira, N., Antunes, P., Santos, R., Painho, M., Walker, R.M. Huisingh, D. and Ramos (2018), “T.B. Employee-oriented sustainability performance evaluation in public institutions Corp. Soc. Responsible”, Environment Management, 25, pp. 29 – 46.
  • Değirmenci, B. ve Aytekin, M. (2021). “Çalışanların Çevreci Davranışları: Merinos A.Ş. Uygulaması (Kavram- Teori- Uygulama)”, Gazi Kitapevi: Ankara.
  • Dyllick, T. And Hockerts, K. (2002), “Beyond the business case for corporate sustainability”, Business Strategy And The Environment, 11(2), pp. 130-141.
  • Eğinli, A. T. (2000), “Çalışanlarda İş doyumu: Kamu Ve Özel Sektör Çalışanlarının İş doyumuna Yönelik Bir Araştırma”, Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, Cilt: 23, Sayı: 3, ss. 35-56.
  • Enticott, G. and Walker, R. M. (2008), “Sustainability, performance and organizational strategy: An empirical analysis of public organizations”, Business Strategy and the Environment, 17(2), pp. 79-92.
  • Gimenez, C., Sierra, V. and Rodon, J. (2012), “Sustainable Operations: Their Impact On the Triple Bottom Line”, International Journal of Production Economics, Vol. 140 No. 1, pp. 149-159.
  • Green, K.W. Jr, Zelbst, P.J., Meacham, J. and Bhadauria, V.S. (2012), “Green Supply Chain Management Practices: Impact On Performance”, Supply Chain Management: An International Journal, Vol. 17 No. 3, pp. 290-305.
  • GRI. (2005), “Global Reporting Initiative Industry Supplement for Public Sector Organizations: Pilot Version 1.0”, Global Reporting Initiative, Amsterdam: Netherlands. Gültekin, G. S. ve Argon, T. (2020), “Development OF Organizational Sustainability Scale Sakarya University”, Journal of Educatıon, 10(3), 506-529.
  • Guthrie, J., Ball, A. and Farneti, F. (2010), “Advancing Sustainable Management Of Public And Not For Profit Organizations”, Public Management Review, 12(4), 449-459.
  • Haley, B. (2007). “Designing The Public Sector to Foster Sustainability Transitions: Corporate Principles and an Arpa-E Case Study Environment”, Innovation. Soc. Trance, 25, pp. 107 – 121.
  • Hammerschmid, G., Van de Walle, S., and Stimac, V. (2013), “Internal And External Use Of Performance İnformation In Public Organizations: Results From An İnternational Survey”, Public Money & Management, 33(4), 261-268.
  • Islam, M. and Karim, A. (2011), “Manufacturing Practices and Performance: Comparison Among Small-Medium and Large Industries”, International Journal of Quality& Reliability Management, Vol. 38 No. 1, pp. 43-61.
  • Koçyiğit, Ç. S. ve Gök, G. (2019), “Kurumsal Sosyal Sorumluluk (KSS)”, İksad, Ankara.
  • Kolçak, M. ve Korkulu, A. (2019), “Kamu ve Özel Sektör Ayrımında İstihdam Edilenlerin Bazı Rahatsızlıklara Yatkınlık Düzeyi”, Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, ss. 201381 – 391. Lawrence, S. R., Collins, E., Pavlovich, K. and Arunachalam, M. (2006), “Sustainability Practices of SMEs: The Case of NZ”, Business strategy and The Environment, 15(4), 242-257.
  • Lundberg, K., Balfors, B. and Folkeson L. (2009), “Framework for Environmental Performance Measurement in A Swedish Public Sector Organization”, J. Clean. Product, 17, pp. 1017 – 1024.
  • Maignan, I., Ferrell, O. C., & Hult, G. T. M. (1999), “Corporate Citizenship: Cultural Antecedents And Business Benefits”, Journal of the Academy of marketing science, 27(4), pp. 455-469.
  • Nwoba, A. C., Boso, N. And Robson, M. J. (2021), “Corporate Sustainability Strategies in İnstitutional Adversity: Antecedent, Outcome, and Contingency Effects”, Business Strategy and the Environment, 30(2), 787-807.
  • OECD (1998), Environmental Management Systems Workshop for Government Agencies.
  • Özdevecioğlu, M. (2002), “Kamu ve Özel Sektör Yöneticileri arasındaki Davranışsal Çalışma Koşulları Ve Kişilik Farklılıklarının Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, Sayı: 19, ss. 115-134.
  • Özkan, B. Tuğluk, M.N. and Yiğitalp, N. (2020), “Environmental Sustainability Scale for Children 60-72 Months Old: A Validity and Reliability Study”, Journal of Education and Training Studies, Vol. 8, No. 1; Issn 2324-805x E-Issn 2324-8068.
  • Porter, M. E. and Kramer, M. R. (2014), “A response to Andrew Crane et al.’s article”, California Management Review, 56(2), 149-151.
  • Porter, M.E. ve Van Der Linde, C. (1995), “Toward a new conception of the environment-competitiveness relationship”, Journal of Economic Perspectives, Vol. 9 No. 4, pp. 97-118.
  • Ramayah, T., Mohamad, O., Omar, A., Marimuthu, M., & Leen, J. Y. A. (2013), “Determinants of Technology Adoption Among Malaysian Smes: An Idt Perspective”. Journal of Information and Communication Technology, 12, 103-119.
  • Ramos, T. B., Alves, I., Subtil, R. and De Melo, J. J. (2007), “Environmental Pressures and Impacts of Public Sector Organisations: The Case of the Portuguese Military”, Progress in Industrial Ecology, An International Journal, 4(5), 363-381.
  • Rusinko, C.A. (2007), “Green Manufacturing: An Evaluation of Environmentally Sustainable Manufacturing Practices and Their Impact On Competitive Outcomes”, Engineering Management, Vol. 54 No. 3, pp. 445-454.
  • Salzmann, O., Ionescu-Somers, A. and Steger, U. (2005), “The business case for corporate sustainability:: literature review and research options”, European Management Journal, 23(1), 27-36.
  • Kardeş Selimoğlu, S. ve Yazıcı, R. (2021), “Türkiye’de Kurumsal Yönetişim Ve Sürdürülebilirlik”, Muhasebe ve Finansman Dergisi, Ağustos 2021 (Özel Sayı), ss. 113-136, Retrieved from https://dergipark.org.tr/en/pub/mufad/issue/64484/982425.
  • Spangenberg, J. Hot (2016), “Weather or sweeping progress? A critical assessment of the goals to continue”, Developer, 25 (4), pp. 311 – 321.
  • Van Marrewijk, M. And Werre, M. (2003), “Multiple levels of corporate sustainability”, Journal of Business ethics, 44(2), pp. 107-119.
  • Weber, M. (2008), “The business case for corporate social responsibility: A company-level measurement approach for CSR”, European Management Journal, 26(4), pp. 247-261.
  • Welford, R., Young, W. and Ytterhus, B. (1998), “Towards sustainable production and consumption: literature review and conceptual framework for the service sector”, Eco-Management Audit, 5, p. 38 – 56.
  • Zailani, S., Jeyaraman, K., Vengadasan, G. and Premkumar, R. (2012), “Sustainable supply chain management (SSCM) in Malaysia: a survey”, International Journal of Production Economics, Vol. 140 No. 1, pp. 330-340.
Toplam 40 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil İngilizce
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Ahmet Fidanoğlu 0000-0001-5626-8856

Bekir Değirmenci 0000-0001-5236-5245

Proje Numarası YOK
Yayımlanma Tarihi 16 Ağustos 2022
Yayımlandığı Sayı Yıl 2022Cilt: 12 Sayı: 1

Kaynak Göster

APA Fidanoğlu, A., & Değirmenci, B. (2022). CORPORATE SUSTAINABILITY IN COMPANIES: COMPARISON OF PUBLIC AND PRIVATE. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 12(1), 17-34. https://doi.org/10.47147/ksuiibf.1135291
AMA Fidanoğlu A, Değirmenci B. CORPORATE SUSTAINABILITY IN COMPANIES: COMPARISON OF PUBLIC AND PRIVATE. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. Ağustos 2022;12(1):17-34. doi:10.47147/ksuiibf.1135291
Chicago Fidanoğlu, Ahmet, ve Bekir Değirmenci. “CORPORATE SUSTAINABILITY IN COMPANIES: COMPARISON OF PUBLIC AND PRIVATE”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 12, sy. 1 (Ağustos 2022): 17-34. https://doi.org/10.47147/ksuiibf.1135291.
EndNote Fidanoğlu A, Değirmenci B (01 Ağustos 2022) CORPORATE SUSTAINABILITY IN COMPANIES: COMPARISON OF PUBLIC AND PRIVATE. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 12 1 17–34.
IEEE A. Fidanoğlu ve B. Değirmenci, “CORPORATE SUSTAINABILITY IN COMPANIES: COMPARISON OF PUBLIC AND PRIVATE”, Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 12, sy. 1, ss. 17–34, 2022, doi: 10.47147/ksuiibf.1135291.
ISNAD Fidanoğlu, Ahmet - Değirmenci, Bekir. “CORPORATE SUSTAINABILITY IN COMPANIES: COMPARISON OF PUBLIC AND PRIVATE”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 12/1 (Ağustos 2022), 17-34. https://doi.org/10.47147/ksuiibf.1135291.
JAMA Fidanoğlu A, Değirmenci B. CORPORATE SUSTAINABILITY IN COMPANIES: COMPARISON OF PUBLIC AND PRIVATE. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2022;12:17–34.
MLA Fidanoğlu, Ahmet ve Bekir Değirmenci. “CORPORATE SUSTAINABILITY IN COMPANIES: COMPARISON OF PUBLIC AND PRIVATE”. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, c. 12, sy. 1, 2022, ss. 17-34, doi:10.47147/ksuiibf.1135291.
Vancouver Fidanoğlu A, Değirmenci B. CORPORATE SUSTAINABILITY IN COMPANIES: COMPARISON OF PUBLIC AND PRIVATE. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi. 2022;12(1):17-34.