Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

İlkokul ve Ortaokul Yöneticilerinin Hizmetiçi Eğitim ve Geliştirme Kavramlarına İlişkin Görüşleri ve Beklentileri

Yıl 2015, Cilt: 12 Sayı: 2, 85 - 118, 28.10.2015

Öz

The change of the perception of the human beings has led to a change in human resources management. The necessity of transition from personal management to human resource management and from human resource management to improvement of human source management. It is the natural result of seeing the human being not just as a device that is producing, but as an individual who has humanistic feelings like putting his/her emotions to his/her job, as a whole in both work and private life. It has been put forward that personal management and human resource management must go beyond from just an understanding, and it must be improved and thought as a need for humanity. organizations which are aware of the process of human resource improvement and how it proceeds both in theorical and practice, aim to improve their human resources through procedures which are named under different names such as in service training, pre-service training and improvement both on and off duty. This study aimed to put forward primary and secondary school managers’ view and their expectations in service training and professional development. Due to this ten schools managers- five of them working in primary schools and the other in secondary schools- working in K.Maraş participated in this study. Data were gathered through a questionnaire which consists ten open-ended questions with semi-structured meeting forms. Qualitative research methods were used at this study. Both primary and secondary school administrators’ point out due to the development of management and administrators training should be held periodical. The view of primary and secondary school administrators’ on inservice training and professional development show consistence with the literature. Another result drawn from the study is that primary and secondary school administrators’ view overlap about In-service Training and Professional Development. Also, the result that primary and secondary school administrators’ need more training on human relations than on professional proficiency is obtained from this study

Kaynakça

  • Açıkalın, A. (1994). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının Personel Yönetimi. Ankara: Pegem Yayınları.
  • Açıkalın, A. (1999). İnsan Kaynağının Yönetimi, Geliştirilmesi. Ankara: Pegem Yayınları.
  • Aydın, H. (2007). Yönetim Boyutunda Hizmetiçi Eğitim. Yönetimde Seçme Konular (Editörler: A. Çelik, İ. Bakan, M. Taşlıyan) (S:1–16) K.Maraş: K.Maraş RAM Yayınları.
  • Bakan, İ. (2007). Liderlik Yönetimi: Dünü, Bugünü ve Yarını. Yönetimde Seçme Konular (Editörler: A. Çelik, İ. Bakan, M. Taşlıyan) (S:104–154) K.Maraş: K.Maraş RAM Yayınları.
  • Balay, R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Bingöl, D. (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Can, N. (2004). Öğretmenlerin Geliştirilmesi ve Etkili Öğretmen Davranışları. Kayseri: Erciyes Üniversitesi SBE Dergisi 16; 103–120.
  • Can, N. (2005). Eğitim Örgütlerinde İnsan Kaynakları Yönetimi. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları No:149.
  • Can, N. (2007). Farklı Örgütlerde İnsan Kaynağının Geliştirilmesiyle İlgili Görevler ve Uygulamalar. 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi.
  • Can, N. (2013). Eğitimde İnsan Kaynakları Yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi (Editör: N. Can) (S: 94–126) Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Çınar, İkram. (2005). İnsan Kaynağını Geliştirme Bağlamında Değişim Yönetimi. İzmir: Ege Eğitim Dergisi 2005 (6) 1:81-89.
  • Çınar, İkram. (2007). Personel Yönetiminden İnan Kaynakları Yönetimine Geçiş. Eğitişim Dergisi. Sayı:17 (Kasım 2007).
  • Demirtaş, H. ve H. Güneş. (2002). Eğitim Yönetimi ve Denetimi Sözlüğü. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Demirtaş, Z. (2010). Öğretmeni Hizmet İçinde Yetiştirmenin Bir Aracı Olarak Denetim. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, ISSN:1304–0278 Kış 2010 C.9 S.31 (041–052) www.e-sosder.com.
  • Ekinci, Filiz. (2008). Kamu Personel Yönetiminden İnsan Kaynakları Uygulamasına Geçişin Çalışanların Verimliliğine Etkisi. Maliye Dergisi. Sayı 15( Temmuz-Aralık 2008)
  • Erdemir, E. (2002). İnsan Kaynakları Yönetimine Geçişin İşletmeler ve Birim Yöneticilerince Algılanması Üzerine Eskişehir ve Çevresinde Nitel Bir Araştırma. I. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, 10- 11.Mayıs.2002, Kocaeli Üniversitesi İİBF. Hereke-İzmit, Bildiriler Kitabı, 567-578.
  • Mercin, L. (2005). İnsan Kaynakları Yönetiminin Eğitim Kurumları Açısından Gerekliliği ve Geliştirme Etkinliği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, ISSN:1304–0278 Güz 2005 C.4 S.14 (128–144) www.e-sosder.com.
  • Peker, Ö. (1995). Yönetimi Geliştirmenin Sürekliliği. Ankara: TODAİE Yayınları No:258.
  • Sabuncuoğlu, Z. (1991). Personel Yönetimi. İstanbul: Teknografik Matbaacılık.
  • Taymaz, H. (1981). Hizmetiçi Eğitim. Ankara: Sevinç Matbaası.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.

İlkokul ve Ortaokul Yöneticilerinin Hizmetiçi Eğitim ve Geliştirme Kavramlarına İlişkin Görüşleri ve Beklentileri

Yıl 2015, Cilt: 12 Sayı: 2, 85 - 118, 28.10.2015

Öz

Yönetimin insana bakışının zaman içerisinde değişmesi insan kaynağının yönetimine dair farklı biçemlerin oluşmasına sebep olmuştur. Personel yönetiminden insan kaynakları yönetimine, insan kaynakları yönetiminden insan kaynaklarının geliştirilmesine geçişin gerekliliği, insanı salt üretim yapan bir cihaz gibi gören bakıştan insanı duyguları olan, işine heyecanını katan, iş ve özel yaşamı ile ayrılmaz bir bütün olarak gören bakış açısına geçişin doğal bir sonucudur. İnsan kaynağının geliştirilmesinin çağın ve insanlığın gereği olduğunu düşünen ve insan kaynağının geliştirilmesi sürecini hem düşünce olarak benimsemiş hem de pratikte sürecin nasıl işletileceğini iyi bilen örgütler insan kaynağının geliştirilmesi için etkin ve verimli bir şekilde hizmetiçi eğitim, hizmet öncesi eğitim, iş başında geliştirme, iş dışında geliştirme gibi farklı isimlerle adlandırılan yöntemlerle insan kaynaklarını geliştirmenin çabasını sergilemektedirler.

Bu araştırmada ilkokul ve ortaokul yöneticilerinin hizmetiçi eğitim ve geliştirme kavramlarına ilişkin görüşleri ile hizmetiçi eğitime ve geliştirmeye ilişkin beklentilerinin ortaya konulması amaçlanmıştır. Bu amaçla Kahramanmaraş İli merkezinde bulunan ilkokul ve ortaokullarda görev yapmakta olan beşi ilkokul beşi ortaokul yöneticisi olmak üzere on okul yöneticisi ile görüşme yapılmış, yarı yapılandırılmış görüşme formunda okul yöneticilerinin cevaplamaları istenilen açık uçlu dokuz sorunun sorulduğu formla veriler toplanmıştır. Bu çalışma, olgu bilim deseninde gerçekleştirilmiştir. Araştırma nitel bir çalışma olup betimsel analiz yöntemi kullanılmıştır. Araştırma sonunda ilkokul ve ortaokul yöneticilerinin tamamı yönetimin ve yöneticinin geliştirilmesinin gerekli olduğu ve bunun için de periyodik aralıklarla eğitim faaliyetlerinin düzenlenmesi gerekliliğini vurguladıkları ortaya çıkmıştır. Araştırma sonunda ayrıca alanyazındaki hizmetiçi eğitim ve geliştirme tanımlamaları ile ilkokul ve ortaokul yöneticilerinin hizmetiçi eğitim ve geliştirme kavramlarına ilişkin görüşlerinin örtüştüğü görülmüştür. İlkokul ve ortaokul yöneticilerinin hizmetiçi eğitim ve geliştirmeden beklentilerinin birbirleri ile örtüştüğü de araştırma neticesinde ortaya çıkan başka bir sonuçtur. İlkokul ve ortaokul yöneticilerinin, insan ilişkilerine dayalı yeterlik alanlarındaki eğitsel faaliyetlere olan ihtiyaçlarının mesleki yeterliklere dönük eğitsel faaliyetlere olan ihtiyaçlarından daha fazla olduğu araştırmanın diğer bir sonucunu oluşturmaktadır.

Kaynakça

  • Açıkalın, A. (1994). Çağdaş Örgütlerde İnsan Kaynağının Personel Yönetimi. Ankara: Pegem Yayınları.
  • Açıkalın, A. (1999). İnsan Kaynağının Yönetimi, Geliştirilmesi. Ankara: Pegem Yayınları.
  • Aydın, H. (2007). Yönetim Boyutunda Hizmetiçi Eğitim. Yönetimde Seçme Konular (Editörler: A. Çelik, İ. Bakan, M. Taşlıyan) (S:1–16) K.Maraş: K.Maraş RAM Yayınları.
  • Bakan, İ. (2007). Liderlik Yönetimi: Dünü, Bugünü ve Yarını. Yönetimde Seçme Konular (Editörler: A. Çelik, İ. Bakan, M. Taşlıyan) (S:104–154) K.Maraş: K.Maraş RAM Yayınları.
  • Balay, R. (2000). Yönetici ve Öğretmenlerde Örgütsel Bağlılık. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
  • Bingöl, D. (1998). İnsan Kaynakları Yönetimi. İstanbul: Beta Yayınları.
  • Can, N. (2004). Öğretmenlerin Geliştirilmesi ve Etkili Öğretmen Davranışları. Kayseri: Erciyes Üniversitesi SBE Dergisi 16; 103–120.
  • Can, N. (2005). Eğitim Örgütlerinde İnsan Kaynakları Yönetimi. Kayseri: Erciyes Üniversitesi Yayınları No:149.
  • Can, N. (2007). Farklı Örgütlerde İnsan Kaynağının Geliştirilmesiyle İlgili Görevler ve Uygulamalar. 16. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi.
  • Can, N. (2013). Eğitimde İnsan Kaynakları Yönetimi. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi (Editör: N. Can) (S: 94–126) Ankara: PegemA Yayıncılık.
  • Çınar, İkram. (2005). İnsan Kaynağını Geliştirme Bağlamında Değişim Yönetimi. İzmir: Ege Eğitim Dergisi 2005 (6) 1:81-89.
  • Çınar, İkram. (2007). Personel Yönetiminden İnan Kaynakları Yönetimine Geçiş. Eğitişim Dergisi. Sayı:17 (Kasım 2007).
  • Demirtaş, H. ve H. Güneş. (2002). Eğitim Yönetimi ve Denetimi Sözlüğü. Ankara: Anı Yayıncılık.
  • Demirtaş, Z. (2010). Öğretmeni Hizmet İçinde Yetiştirmenin Bir Aracı Olarak Denetim. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, ISSN:1304–0278 Kış 2010 C.9 S.31 (041–052) www.e-sosder.com.
  • Ekinci, Filiz. (2008). Kamu Personel Yönetiminden İnsan Kaynakları Uygulamasına Geçişin Çalışanların Verimliliğine Etkisi. Maliye Dergisi. Sayı 15( Temmuz-Aralık 2008)
  • Erdemir, E. (2002). İnsan Kaynakları Yönetimine Geçişin İşletmeler ve Birim Yöneticilerince Algılanması Üzerine Eskişehir ve Çevresinde Nitel Bir Araştırma. I. Ulusal Bilgi, Ekonomi ve Yönetim Kongresi, 10- 11.Mayıs.2002, Kocaeli Üniversitesi İİBF. Hereke-İzmit, Bildiriler Kitabı, 567-578.
  • Mercin, L. (2005). İnsan Kaynakları Yönetiminin Eğitim Kurumları Açısından Gerekliliği ve Geliştirme Etkinliği. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, ISSN:1304–0278 Güz 2005 C.4 S.14 (128–144) www.e-sosder.com.
  • Peker, Ö. (1995). Yönetimi Geliştirmenin Sürekliliği. Ankara: TODAİE Yayınları No:258.
  • Sabuncuoğlu, Z. (1991). Personel Yönetimi. İstanbul: Teknografik Matbaacılık.
  • Taymaz, H. (1981). Hizmetiçi Eğitim. Ankara: Sevinç Matbaası.
  • Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2008), Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri, Seçkin Yayıncılık, Ankara.
Toplam 21 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Niyazi Can

Akif Köse

Yayımlanma Tarihi 28 Ekim 2015
Yayımlandığı Sayı Yıl 2015 Cilt: 12 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Can, N., & Köse, A. (2015). İlkokul ve Ortaokul Yöneticilerinin Hizmetiçi Eğitim ve Geliştirme Kavramlarına İlişkin Görüşleri ve Beklentileri. Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 12(2), 85-118.

.