Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

Sanayi Devrimlerinin Tarihsel Arka Planı ve İşgücü Becerileri Üzerindeki Yansımaları

Yıl 2020, Cilt: 16 Sayı: 31, 4531 - 4558, 30.11.2020
https://doi.org/10.26466/opus.704841

Öz

Bu makalede, geleneksel endüstri toplumlarından “Sanayi 4.0” a geçişin temel noktaları ve dönemeçlerinin işgücünün beceri dönüşümleri üzerindeki etkisi karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Sanayi devrimlerinin tarihsel arka planı kapsamında, sanayi toplumlarının içinde bulunduğu koşullar çerçevesinde değişen ve işgücünün niteliğinin dönüşümünü tetikleyen paradigmalar ele alınmıştır. Endüstriyel dönüşümün tarihsel arka planına bakıldığında, bu dönüşümü gerçekleştiren ya da dönüm noktası olarak ifade edilen büyük değişim dalgalarına tanıklık edildiği görülmektedir. Aslında bu dönüşümler ve dönüm noktaları bazı yazarlara göre kilit dalgalar olup kendinden öncesini yok ederken, bazı yazarlara göre ise dönüşümlerin birbirlerini tamamlayan parçalar olduğu ifade edilmektedir. Dördüncü sanayi devrimi (Sanayi 4.0) dalgası, yalnızca işgücü piyasaları üzerinde değil aynı zamanda toplumsal değişimler üzerinde de etkili olmaktadır. Dolayısıyla birinci, ikinci, üçüncü sanayi devrimlerinin ve günümüzde tanıklık ettiğimiz dördüncü sanayi devriminin sosyal, ekonomik, kültürel ve siyasal açıdan önemli etkileri olmuştur. Özellikle Sanayi 4.0 kapsamındaki dönüşümlerin önümüzdeki dönemlerde işgücü piyasası üzerindeki yansımaları dikkat çekici olacaktır. Bu makalede öncelikle sanayi devrimlerinin tarihsel süreci ele alınmıştır. Bu kapsamda iş organizasyonlarının ve değişen istihdamın yapısı incelenmiştir. Diğer yandan sanayi devrimlerinin işgücü becerileri üzerindeki etkisi ele alınarak, Sanayi 4.0’ın işgücü becerileri üzerindeki etkisi incelenmiştir.

Kaynakça

  • Acemoğlu, D., ve Restrepo, P. (2017). Robots and jobs: Evidence from the US. NBER Working Paper No, 23285.
  • Alcácer J., Cantwell J. ve Piscitello L. (2016) Internationalization in the information age: A new era for places, firms, and international business networks? Journal of International Business Studies, 47, 499–512.
  • Ansal, H. (1996). Esnek üretimde işçiler ve sendikalar. İstanbul: Birleşik Metal-iş Sendikası Yayınları
  • Aydoğanoğlu E. (2011). Fabrikada emek denetimi. İstanbul: Evrensel Basım Yayın.
  • Banker. G. (2017). Endüstri 4.0 Extra. Dorlion Yayınları: İstanbul.
  • Baum, C. (2013). So Who's Stealing China's manufacturing jobs? 14.03.2019 tarihinde http://www.sddt.com/News/article.cfm?SourceCode=20031014fw#.XEcJSc8zbjA sitesinden erişildi.
  • Bell, D. (1999). The coming of post industrial society. USA: Basic Books.
  • Bhagavan, M. R. (1990). Technological advance in the Third World: strategies and prospects. Zed Books.
  • Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı. (2016). Dijital Türkiye’nin yol haritası.
  • Braverman, H. (1998). Labor and monopoly capital: The degradation of work in the twentieth century. NYU Press.
  • Braverman, H. (2008). Emek ve tekelci sermaye (Çev. Ç. Çidamlı). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Bulte, A. F. (2018). What is Industry 4.0 and what are its implications on HRM Practices? (Bachelor's thesis, University of Twente).
  • Çakmak, H. Ve Erden, L. (2005). Yeni sanayi odakları ve sanayinin yeni mekan arayışları: Denizli ve Gaziantep örneği. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6(1).
  • Çakmak, U. (2004). Esnek üretim sistemi: istihdama etkisi ve Toyota örneği. Ekonomik Yaklaşım, 15(52- 53), 235-253.
  • Davutoğlu, N. A. Akgül, B. ve Yıldız, E. (2017). İşletme yönetiminde sanayi 4.0 kavramı ile farkındalık oluşturarak etkin bir şekilde değişimi sağlamak, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 52,544-567.
  • Economist (2013). A growing number of American companies are moving their manufacturing back to the United States. 12.03.2019 tarihinde https://www.economist.com/special-report/2013/01/17/coming-home sitesinden erişildi.
  • Eğilmez, M. (2017). Endüstri 4.0. 22.05.2019 tarihinde http://www.mahfiegilmez.com/2017/05/endustri-40.html. adresinden erişildi.
  • Ford, M. (2018). Robotların yükselişi: Yapay zeka ve işsiz bir gelecek tehlikesi (Çev.: C. Duran), 4. Baskı. İstanbul: Kronik Yayınları.
  • Frey, C.B. ve Osborne, M.A. (2013). The future of employment: How susceptible are jobs to computerization? Technological Forecasting and Social Change, 114, 254-280
  • Freyer, H. (2014). Sanayi çağı. Ankara:Doğu Batı Yayınları.
  • Giddens, A. (2008). Sosyoloji. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Görçün, Ö. F. (2017). Dördüncü endüstri devrimi “Endüstri 4.0”. İstanbul: Beta Basım A.Ş.
  • Gotz, M. (2019). The industry 4.0 induced agility and new skills in clusters. Foresight and STI Governance, 13(2), 72–83.
  • Günay, D., Öcal, A. ve Öcalan, K. (2018). Sanayi ve sanayi tarihi. Mimar ve Mühendis Dergisi, 31, 8-14 akt. Dördüncü sanayi devriminin emek piyasaları üzerindeki olası etkilerinin incelenmesi ve çözüm önerileri. Uluslararası Toplum Araştırması Dergisi, 2071.
  • Gür, N., Ünay, S., ve Dilek, Ş. (2017). Sanayiyi yeniden düşünmek: küresel teknolojik dönüşümün dünya ve Türkiye ekonomisine yansımaları. SETA.
  • Habsbawn, E. J. (2013). Sanayi ve imparatorluk. Ankara: Dost Yayınevi.
  • Hecklau, F., Galeitzke, M., Flachs, S. ve Kohl, H. (2016). Holistic approach for human resource management in Industry 4.0. Procedia Cirp, 1(54), 1-6.
  • Hirsch, J. (2011). Materyalist devlet teorisi (Çev. L. Bakaç). İstanbul: Alan Yayıncılık.
  • Hobsbawm, E. (2008). Devrim çağı. Ankara: Dost Kitabevi.
  • Kagermann, H., Wahlster, W. ve Helbig, J. (2013). Recommendations for implementing the strategic initiative Industrie 4.0. Report. Industry 4.0 Working Group.
  • Mahiroğulları, A. (2005). Endüstri devrimi sonrasında emeğin istismarını belgeleyen İki Eser: germinal ve dokumacılar, Sosyoloji Konferansları Dergisi, 32, 41-53.
  • Maresova, P., Soukal, I., Svobodova, L., Hedvicakova, M., Javanmardi, E., Selamat, A. Ve Krejcar, O. (2018). Consequences of industry 4.0 in business and economics. Economies, 3(6).
  • Marx, K. (2011). Kapital. Cilt 1(Çev. Nail Satlıgan). İstanbul: Yordam Kitap.
  • Mcafee, A, ve Brynjolfsson, E. (2017). Makine platform kitle dijital geleceği kucaklamak, İstanbul: Optimist Yayın Grubu.
  • McKinsey, G. I. (2017). Jobs lost, jobs gained: Workforce transitions in a time of automation. Technical report.
  • MÜSİAD. (2017). Endüstri 4.0 ve geleceğin lojistiği. MÜSİAD araştırma raporları. İstanbul: Mavi Ofset
  • Özdoğan, O. (2018). Endüstri 4.0: dördüncü sanayi devrimi ve endüstriyel dönüşümün anahtarları. İstanbul: Pusula 20 Teknoloji ve A.Ş.
  • Özkan, M., Al, A., ve Yavuz, S. (2018). Uluslararası politik ekonomi açısından dördüncü sanayi-endüstri devrimi’nin etkileri ve Türkiye. Siyasal Bilimler Dergisi, 1(1), 1-30.
  • Ozsoy, E. C. (2017). Bilgi ekonomisi. E. Kutlu, B. Tugberk Tosunoglu (Ed.) Bilgi Ekonomisi ve Eğitim içinde, (s. 160-192). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, No: 3613.
  • Öztuna. B. (2019). Toplum 5.0 süper akıllı toplum. Ankara: Ekin Yayınları.
  • Pereira, A. C. ve Romero, F. (2017). A review of the meanings and the implications of the Industry 4.0 concept. Procedia Manufacturing, 13, 1206-1214.
  • Piore, M. ve Sabel, C. (1984). The second industrial divide: Possibilities for prosperity. New York: Basic Books.
  • Qin J., Liu Y. ve Grosvenor R. (2016) A Categorical framework of manufacturing for industry 4.0 and beyond. Procedia CIRP, 52, 173–178.
  • Sandrone, V. (2005). Frederick W. Taylor: Master of scientific management. 21.05.2019 tarihinde http://www.skymark.com/resources/leaders/taylor.Asp adresinden erişildi.
  • Sayers, S. (2008). Marksizm ve insan doğası (Çev. Ş. Alpagut). İstanbul: Yordam Kitap.
  • Schwab, K. (2016). Dördüncü sanayi devrimi, (çev.) Z. Dicleli, İstanbul: Optimist Yay.
  • Schwab, K. (2019). Dördüncü sanayi devrimini şekillendirmek. İstanbul: Optimist Yayınları.
  • Smit, J., Kreutzer, S., Moeller, C., ve Carlberg, M. (2016). Industry 4.0 analytical study: European Parliament’s Committee on industry. Research and Energy (ITRE): Brussels, Belgium.
  • Taş, H. Y. (2011). Toplumsal sınıfların değişim sürecinde, sendikalar ve sendikaların geleceği. Emek ve Toplum Dergisi. 1(1)
  • Toffler, A. (2008). Üçüncü dalga: bir fütürist ekonomi analizi klasiği. İstanbul: Koridor Yayıncılık.
  • Tokol, A. (2000). Yeni teknolojiler ve değişen endüstri ilişkileri. Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 2(1).
  • TTGV (2018). Sanayide dijital dönüşüm: Eğitim. Türkiye Teknoloji Geliştirme Vakfı.
  • Wilson, HJ, Daugherty, P. ve Bianzino, N. (2017). Yapay zekanın yaratacağı işler. MIT Sloan Management Review , 58(4).
  • Yıldız, T. (2017). Yaklaşan dördüncü endüstri devrimi ve Türkiye’deki mevcut durum. İzmir İleri Teknoloji Enstitüsü.

The Historical Background of Industrial Revolutions and Their Reflections on Workforce Skills

Yıl 2020, Cilt: 16 Sayı: 31, 4531 - 4558, 30.11.2020
https://doi.org/10.26466/opus.704841

Öz

In this article, the effect of transition from traditional industrial societies to “Industry 4.0” and the effects of the turns on the skill transformations of the workforce are examined comparatively. Within the context of the historical background of the industrial revolutions, the paradigms that have changed within the framework of the industrial societies and trigger the transformation of the quality of the workforce have been discussed. Looking at the historical background of the industrial transformation, it is seen that there are witnesses to the big waves of change that have made this transformation or expressed as a turning point. In fact, these transformations and milestones are key waves according to some authors, while they are vanishing ahead of themselves, and according to some authors, conversions are said to be complementary parts. The fourth wave of industrial revolution (Industry 4.0) has an impact not only on labor markets, but also on social changes. Therefore, the first, second, third and fourth industrial revolutions we witnessed today have had important social, economic, cultural and political implications. Particularly, the reflections of the transformations within the scope of Industry 4.0 on the labor market in the future will be striking.In this article, firstly, the historical process of industrial revolutions is discussed. In this context, the structure of business organizations and changing employment has been examined. On the other hand, the impact of industrial revolutions on workforce skills and the impact of Industry 4.0 on workforce skills are discussed.

Kaynakça

  • Acemoğlu, D., ve Restrepo, P. (2017). Robots and jobs: Evidence from the US. NBER Working Paper No, 23285.
  • Alcácer J., Cantwell J. ve Piscitello L. (2016) Internationalization in the information age: A new era for places, firms, and international business networks? Journal of International Business Studies, 47, 499–512.
  • Ansal, H. (1996). Esnek üretimde işçiler ve sendikalar. İstanbul: Birleşik Metal-iş Sendikası Yayınları
  • Aydoğanoğlu E. (2011). Fabrikada emek denetimi. İstanbul: Evrensel Basım Yayın.
  • Banker. G. (2017). Endüstri 4.0 Extra. Dorlion Yayınları: İstanbul.
  • Baum, C. (2013). So Who's Stealing China's manufacturing jobs? 14.03.2019 tarihinde http://www.sddt.com/News/article.cfm?SourceCode=20031014fw#.XEcJSc8zbjA sitesinden erişildi.
  • Bell, D. (1999). The coming of post industrial society. USA: Basic Books.
  • Bhagavan, M. R. (1990). Technological advance in the Third World: strategies and prospects. Zed Books.
  • Bilim, Sanayi ve Teknoloji Bakanlığı. (2016). Dijital Türkiye’nin yol haritası.
  • Braverman, H. (1998). Labor and monopoly capital: The degradation of work in the twentieth century. NYU Press.
  • Braverman, H. (2008). Emek ve tekelci sermaye (Çev. Ç. Çidamlı). İstanbul: Kalkedon Yayınları.
  • Bulte, A. F. (2018). What is Industry 4.0 and what are its implications on HRM Practices? (Bachelor's thesis, University of Twente).
  • Çakmak, H. Ve Erden, L. (2005). Yeni sanayi odakları ve sanayinin yeni mekan arayışları: Denizli ve Gaziantep örneği. C.Ü. İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 6(1).
  • Çakmak, U. (2004). Esnek üretim sistemi: istihdama etkisi ve Toyota örneği. Ekonomik Yaklaşım, 15(52- 53), 235-253.
  • Davutoğlu, N. A. Akgül, B. ve Yıldız, E. (2017). İşletme yönetiminde sanayi 4.0 kavramı ile farkındalık oluşturarak etkin bir şekilde değişimi sağlamak, Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 52,544-567.
  • Economist (2013). A growing number of American companies are moving their manufacturing back to the United States. 12.03.2019 tarihinde https://www.economist.com/special-report/2013/01/17/coming-home sitesinden erişildi.
  • Eğilmez, M. (2017). Endüstri 4.0. 22.05.2019 tarihinde http://www.mahfiegilmez.com/2017/05/endustri-40.html. adresinden erişildi.
  • Ford, M. (2018). Robotların yükselişi: Yapay zeka ve işsiz bir gelecek tehlikesi (Çev.: C. Duran), 4. Baskı. İstanbul: Kronik Yayınları.
  • Frey, C.B. ve Osborne, M.A. (2013). The future of employment: How susceptible are jobs to computerization? Technological Forecasting and Social Change, 114, 254-280
  • Freyer, H. (2014). Sanayi çağı. Ankara:Doğu Batı Yayınları.
  • Giddens, A. (2008). Sosyoloji. İstanbul: Kırmızı Yayınları.
  • Görçün, Ö. F. (2017). Dördüncü endüstri devrimi “Endüstri 4.0”. İstanbul: Beta Basım A.Ş.
  • Gotz, M. (2019). The industry 4.0 induced agility and new skills in clusters. Foresight and STI Governance, 13(2), 72–83.
  • Günay, D., Öcal, A. ve Öcalan, K. (2018). Sanayi ve sanayi tarihi. Mimar ve Mühendis Dergisi, 31, 8-14 akt. Dördüncü sanayi devriminin emek piyasaları üzerindeki olası etkilerinin incelenmesi ve çözüm önerileri. Uluslararası Toplum Araştırması Dergisi, 2071.
  • Gür, N., Ünay, S., ve Dilek, Ş. (2017). Sanayiyi yeniden düşünmek: küresel teknolojik dönüşümün dünya ve Türkiye ekonomisine yansımaları. SETA.
  • Habsbawn, E. J. (2013). Sanayi ve imparatorluk. Ankara: Dost Yayınevi.
  • Hecklau, F., Galeitzke, M., Flachs, S. ve Kohl, H. (2016). Holistic approach for human resource management in Industry 4.0. Procedia Cirp, 1(54), 1-6.
  • Hirsch, J. (2011). Materyalist devlet teorisi (Çev. L. Bakaç). İstanbul: Alan Yayıncılık.
  • Hobsbawm, E. (2008). Devrim çağı. Ankara: Dost Kitabevi.
  • Kagermann, H., Wahlster, W. ve Helbig, J. (2013). Recommendations for implementing the strategic initiative Industrie 4.0. Report. Industry 4.0 Working Group.
  • Mahiroğulları, A. (2005). Endüstri devrimi sonrasında emeğin istismarını belgeleyen İki Eser: germinal ve dokumacılar, Sosyoloji Konferansları Dergisi, 32, 41-53.
  • Maresova, P., Soukal, I., Svobodova, L., Hedvicakova, M., Javanmardi, E., Selamat, A. Ve Krejcar, O. (2018). Consequences of industry 4.0 in business and economics. Economies, 3(6).
  • Marx, K. (2011). Kapital. Cilt 1(Çev. Nail Satlıgan). İstanbul: Yordam Kitap.
  • Mcafee, A, ve Brynjolfsson, E. (2017). Makine platform kitle dijital geleceği kucaklamak, İstanbul: Optimist Yayın Grubu.
  • McKinsey, G. I. (2017). Jobs lost, jobs gained: Workforce transitions in a time of automation. Technical report.
  • MÜSİAD. (2017). Endüstri 4.0 ve geleceğin lojistiği. MÜSİAD araştırma raporları. İstanbul: Mavi Ofset
  • Özdoğan, O. (2018). Endüstri 4.0: dördüncü sanayi devrimi ve endüstriyel dönüşümün anahtarları. İstanbul: Pusula 20 Teknoloji ve A.Ş.
  • Özkan, M., Al, A., ve Yavuz, S. (2018). Uluslararası politik ekonomi açısından dördüncü sanayi-endüstri devrimi’nin etkileri ve Türkiye. Siyasal Bilimler Dergisi, 1(1), 1-30.
  • Ozsoy, E. C. (2017). Bilgi ekonomisi. E. Kutlu, B. Tugberk Tosunoglu (Ed.) Bilgi Ekonomisi ve Eğitim içinde, (s. 160-192). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayınları, No: 3613.
  • Öztuna. B. (2019). Toplum 5.0 süper akıllı toplum. Ankara: Ekin Yayınları.
  • Pereira, A. C. ve Romero, F. (2017). A review of the meanings and the implications of the Industry 4.0 concept. Procedia Manufacturing, 13, 1206-1214.
  • Piore, M. ve Sabel, C. (1984). The second industrial divide: Possibilities for prosperity. New York: Basic Books.
  • Qin J., Liu Y. ve Grosvenor R. (2016) A Categorical framework of manufacturing for industry 4.0 and beyond. Procedia CIRP, 52, 173–178.
  • Sandrone, V. (2005). Frederick W. Taylor: Master of scientific management. 21.05.2019 tarihinde http://www.skymark.com/resources/leaders/taylor.Asp adresinden erişildi.
  • Sayers, S. (2008). Marksizm ve insan doğası (Çev. Ş. Alpagut). İstanbul: Yordam Kitap.
  • Schwab, K. (2016). Dördüncü sanayi devrimi, (çev.) Z. Dicleli, İstanbul: Optimist Yay.
  • Schwab, K. (2019). Dördüncü sanayi devrimini şekillendirmek. İstanbul: Optimist Yayınları.
  • Smit, J., Kreutzer, S., Moeller, C., ve Carlberg, M. (2016). Industry 4.0 analytical study: European Parliament’s Committee on industry. Research and Energy (ITRE): Brussels, Belgium.
  • Taş, H. Y. (2011). Toplumsal sınıfların değişim sürecinde, sendikalar ve sendikaların geleceği. Emek ve Toplum Dergisi. 1(1)
  • Toffler, A. (2008). Üçüncü dalga: bir fütürist ekonomi analizi klasiği. İstanbul: Koridor Yayıncılık.
  • Tokol, A. (2000). Yeni teknolojiler ve değişen endüstri ilişkileri. Endüstri İlişkileri ve İnsan Kaynakları Dergisi, 2(1).
  • TTGV (2018). Sanayide dijital dönüşüm: Eğitim. Türkiye Teknoloji Geliştirme Vakfı.
  • Wilson, HJ, Daugherty, P. ve Bianzino, N. (2017). Yapay zekanın yaratacağı işler. MIT Sloan Management Review , 58(4).
  • Yıldız, T. (2017). Yaklaşan dördüncü endüstri devrimi ve Türkiye’deki mevcut durum. İzmir İleri Teknoloji Enstitüsü.
Toplam 54 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Sosyoloji
Bölüm Makaleler
Yazarlar

Didem Koca 0000-0001-5236-2677

Yayımlanma Tarihi 30 Kasım 2020
Kabul Tarihi 21 Nisan 2020
Yayımlandığı Sayı Yıl 2020 Cilt: 16 Sayı: 31

Kaynak Göster

APA Koca, D. (2020). Sanayi Devrimlerinin Tarihsel Arka Planı ve İşgücü Becerileri Üzerindeki Yansımaları. OPUS International Journal of Society Researches, 16(31), 4531-4558. https://doi.org/10.26466/opus.704841