Öz
Halkın yönetimi anlamına gelen demokrasi üzerinde uzun tartışmaların olduğu bir kavramdır. Sahip olduğu özellikler itibariyle ortaya çıkışından bugüne her geçen gün değer kazanan demokrasi, toplumların kültürel özelliklerine göre farklı biçimlerde tecrübe edilmektedir. Bu nedenle teorik gereklilikleri aynı olsa da uygulama pratikleri farklılaşmaktadır. Demokrasi hayatı, toplumların siyasi kültürüne katkı sunduğu gibi, siyasal kültür kodları da demokrasiyi biçimlendirmektedir. Türkiye’de modernleşme çabaları ile paralel ortaya çıkan demokratikleşme bazı eksikliklerine rağmen yüzyılı aşkın tarihsel arka plana sahiptir.
Bu çalışma, Türk demokratik kültürünün kendine özgü niteliklerini ortaya koymaya çalışmaktadır. Çalışmada eleştirel bir yaklaşımla, siyasal ve toplumsal yaşamdaki “demokrasi algısı” irdelenmektedir. Çalışmanın amacı Türkiye’de demokrasi konusundaki sorunları tespit ederek, sosyo-politik açıdan bir bakış açısı oluşturmaktır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Akıncı, A. ve Eriş, V. (2019). 21. Yüzyıl Demokrasilerinde Siyasal Katılım: Türkiye Örneği. Uygulamalı Sosyal Bilimler Dergisi, 3(2), 35-55.
- Bakan, S. ve Çimen, H. (2019). Türkiye’de Demokrasinin Gelişim Süreci Bakımından Dönemsel Kritiği. Birey ve Toplum Sosyal Bilimler Dergisi, 9(17). 121-156.
- Baştürk, E. (2011). Demokratik Devletin Gerekleri ve Türkiye. Liberal Düşünce Dergisi, (61-62), 49-60
- Beetham, D. Boyle, K. (2005). Demokrasinin Temelleri. Ankara: Adres Yayınları
- Bilge, M. (2011). Türkiye’de Demokrasi Kültürü: Siyaset ve Toplum. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 153(153), 49-60.
- Çaha, Ö. (2017). Demokrasi. H.Çetin (Ed). Siyaset Bilimi (s. 295-357). Ankara: Orion Yayınevi
- Çilliler Y. (2016). Türk Siyasal Hayatında Devlet ve Hikmet-i Hükümet Geleneği. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 13(34), 416-430.
- Dahl, R. (1996). Demokrasi ve Eleştirileri. (Çev) L. Köker. Ankara. Türk Demokrasi Vakfı Yayınları
- Dahl, R. (2001). Demokrasi Üstüne. (Çev.) B. Kadıoğlu. Ankara: Phoenix Yayınları
- Durdu, Z. (2016). Türkiye’de Demokrasi Söylemi ve Radikal Demokrasi Olanağı. Sosyoloji Dergisi, (1Özel), 75-88.
- Dursunoğlu, İ. (2019). Dünden Bugüne Türkiye’de Siyasal Hayat. İ.Dursunoğlu, H.Şengün ve M.Kapusızoğlu (Ed.). Türkiye’nin Sosyo-Politik Yapısı. (s. 69-117). Ankara: İmaj Yayınevi
- Emini, F. T. (2006). Türkiye'de Demokratikleşme Sürecinin Düşünsel ve Tarihsel Temelleri. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksek Okul Dergisi, 9(1-2), 521 -540 .
- Ercins, G. (2012). Türkiye'nin Demokratikleşmesinde Toplumsal Sorun Alanları. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(1), 79-102.
- Ercoşkun, B. (2020). Türkiye’nin Demokratikleşme Sürecindeki Parametreleri. Lectio Socialis, 4(1), 41-58.
- Fendoğlu, H. T. (2000). Demokrasi, Demokratikleşme Dalgaları ve Çıkış Garantileri. Prof. Dr. Seyfullah Edis’e Armağan. (s.79-91).İzmir: Dokuz Eylül Üniversitesi Hukuk Fakültesi Yayını.
- Heywood, A. (2014). Siyaset Bilimi. Ankara: Adres Yayınları.
- Karpat, H. K (2010). Türk Demokrasi Tarihi. İsatnbul: Timaş Yayınları.
- Kışlalı, A. T. (2003). Siyasal Sitemler, Siyasal Çatışma ve Uzlaşma. Ankara: İmge Kitapevi.
- Kurt, H. (2017). Politik Kültür ve İletişim. H.Çetin (Ed.) Siyaset Bilimi. (s.421-467). Ankara: Orion Yayınevi
- Kuzu, B. (1992). Demokrasi-Resmi İdeoloji-Sivil Toplum. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 47(1), 335-369.
- Özer, İ. (1996). Siyasal Kültür, Demokrasi ve Demokratik Değerler. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 14(1), 7 -98.
- Popper, K. R. (1989). Demokrasi Teorisine Dair. İlim ve Sanat. (ç.Ü.Özdağ). Ocak-Şubat (23).
- Sarıbay, A.Y. (2000). Türkiye’de Demokrasi ve Sivil Toplum. E.Kalaycıoğlu ve A.Y.Sarıbay (Der). Türkiye’de Politik Değişim ve Modernleşme. İstanbul: Alfa Yayınları,
- Sartori, G. (1996). Demokrasi Teorisine Geri Dönüş. (Çev.) T. Karamustafaoğlu ve M.Turhan. Ankara: Yetkin Yayınları.
- Tekin, Y. ve Okutan, Ç. (2015).Türk Siyasal Hayatı. Ankara: Orion Yayınevi
- Tosun, H. (2002). Türki̇ye’de Demokrasi̇ni̇n Geli̇şi̇m Süreci̇ne Genel Bi̇r Bakış. Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, 18(52), 18 -234.
- Touraine, A. (2002). Demokrasi Nedir?. (Çev.) Olcay Kunal. İstanbul: Yapı Kredi Yayınları
- Tögel, A. (2017). Anayasal ve Militan Demokrasi Algısı Üzerine. Yıldırım Beyazıt Hukuk Dergisi, (1), 105-130.
- Üstüner, F. (2000). Türkiye’de Demokrasi. ODTÜ Gelişme Dergisi, 27(1-2), 183-206.
- Yılmaz, A. (2000). Modern Demokrasi Gelişimi ve Sorunları. Ankara: Yeni Türkiye Yayınları.
- Yolcu, T. (2018). Türkiye’de Demokratikleşmeyi Anlamak: Demokratikleşme Paketleri Üzerine Bir İnceleme. Siyaset, Ekonomi ve Yönetim Araştırmaları Dergisi, 6(5), 111-121.
- Zürcher, E.J. (2004). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi. İstanbul: İletişim Yayınları.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Hakemli Makaleler |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Haziran 2021 |
| Gönderilme Tarihi | 1 Haziran 2021 |
| Kabul Tarihi | 24 Haziran 2021 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2021 Cilt: 8 Sayı: 13 |
____________________ RECEP TAYYİP ERDOĞAN ÜNİVERSİTESİ SOSYAL BİLİMLER DERGİSİ | ISSN 2149-2239 ____________________