Araştırma Makalesi
Yıl 2018,
Cilt: 3 Sayı: 1, 53 - 71, 29.04.2018
Öz
Kaynakça
- Anderson, J. C. ve Gerbing, D. W. (1988). Structural equation modeling in practice: A review and recommended two-step approach. Psychological bulletin, 103(3), 411. Becker, L. (2005). Reciprocity, Justice and Disability. The University of Chicago Press, 9 (39), 18. Bourdieu, P. (1986). The Forms of Capital. pp. 241-258 in Handbook of theory and research for the sociology of education, edited by John G Richardson. New York: Greenwood Press. Brass, D., J.Galaskiewicz, J., Greve, H. R., ve Tsai, W. (2004). Taking stock of Networks and organizations : A multilevel perspective. Academy of Management Journal,47, 795-817. Burt, R. S. (2000). The Network Structure of Social Capital, Research in Organizational Behaviour, 22, pp. 345-423. Coleman, J.S. (1988). Social capital and the creation of human capital, American Journal of Sociology, 94, S95-120. Coleman, J. S. (2010). Beşeri Sermayenin Yaratımında Sosyal Sermaye, Çev.: Şahin, M. M. ve Ünal, A. Z. Sosyal Sermaye, Değişim, İstanbul, s. 77-119. Durlauf S. F. (2004). Social Capital, NBER Working Paper Series no: 10485. Easterly, W., Levıen. Eroğlu, E.(2015). Geçmişten Günümüze Sosyal Normlar. http://www.akademikbakis.org , Akademik Bakış Dergisi, Sayı :50 Temmuz-Ağustos 2015. Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi. Erişim Tarihi: 10.10.2017. Field, J. (2006). Sosyal Sermaye, Çev: Bilgen, B., Şen, B. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul. Fine, B. ( 2011 ). Sosyal Sermaye Sosyal Bilime Karşı, Bin Yılın Eşiğinde Ekonomi Politik ve Sosyal Bilimler, Çev. : Kars, A. Yordam Kitap: 121, Baskı: Pasifik Ofset, 1. Basım, Şubat, 2011. Fukuyama,R.G.(2000).Social Capital and Civil Society. IMF Working Paper, WP/00/74. https://www.researchgate.net/publication/5123592_Social_Capital_and_Civil_Society Erişim Tarihi : (10.11.2017). Günkör, C. ( 2016 ). Öğretim Elemanlarının Sosyal Sermaye Ve Eğitim Ortamına İlişkin Algıları: Gazi Eğitim Fakültesi Örneği. Yayımlanmış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. ve Tatham, R. L. (2006). Multivariate Data Analysis, Pearson Prentice Hall. Upper Saddle River, NJ. Hardın,R.(2002). Trust & Trustworthiness. New York: RussellSage Foundation. https://books.google.com.tr/books?hl=tr&lr=&id=juqFAwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PR9&dq=hardin+2002+trust+and+trustworthiness&ots=8dPcVU9ap&sig=lpmsoVec2s8udAHOGOhL2iUckHU&redir_esc=y#v=onepage&q=hardin%202002%20trust%20and%20trustworthiness&f=false Erişim Tarihi : 09.11.2017. Kahraman, İ. ve Summak, S. (2016). Okullarda Sosyal Sermayenin Geliştirilmesine Yönelik Bir Karma Yöntem Çalışması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 4, Sayı: 26, Mart 2016, s. 482-504. Keleş, H. N. (2012), Sosyal Sermaye. Eğitim Yayınevi, Konya. Korczynski, M. (2000). The Political Economy of Trust, Journal of Management Studies, 37 (1), 1-21. Myers, W. H. (2000). A structural equation model of family factors associated with adolescent depression. Nahapiet, J. ve Ghoshal, S. (1998). Social capital, intellectual capital, and the organizational advantage. Academy of Management Review 23: 242. Novak, D.A. (2008). Leadership of Organizational Networks: An Exploration of the Relationship between Leadership and Social Networks in Organizations, Unpublished doctoral dissertation, Regent University, USA. Okçu, V. (2008). Eğitimde Toplam Kalite Yönetiminin Uygulanması, Milli Eğitim (179): 283-392. Putnam, R. D. (2000). Bowling Alone: The Collapse and Revival of American Community. New York: Simon and Schuster. Putnam, R. D.(1993). The prosperous community. The American Prospect, 4(13), 35-42. Putnam, R. D. (1993). Making Democracy Work: Civic Traditions in Modern Italy. United Kingdom: Princeton University Press. Püsküllüoğlu, E. I. (2015). Öğretmen görüşlerine göre lise müdürlerinin sosyal sermaye düzeyleri ile öğretmenlerin tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla. Rose, R. ve Mishler, W. (1997). Social capital in civic and stressful societies. Studies in Comparative International Development September 1997, Volume 32, Issue 3, pp 85–111. Sabatini, F. (2006). The Empirics of Social Capital and Economic Development: A Critical Perspective. Milano: Fondazione Eni Enrico Mattei. Sargut, S. (2001), Kültürler Arası Farklılaşma ve Yönetim, İmge Yayınları, İstanbul. Schıff, M. (1992). Social capital, labour mobility, and welfare: The impact of unitingstates. Rationailty and Society 4. Schmıdtz, D. (2005). ‘What We Deserve and How We Reciprocate? The Journal of Ethics, 9 (1), 452. Schmıdtz, D. (2010). Adaletin Unsurları..Çev: Özler,H., 1. Baskı, Liberte Yayınları. Ankara. Shao, A. T. (2002). Marketing research. An Aidto Decision Making. Cincinnati. Şensoy, S. A. ve Sağsöz, A. (2015). Öğrenci başarısının sınıfların fiziksel koşulları ile ilişkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(3), 87-104. Taşkın, E. ve Büyük, K. (2002). Hizmet Pazarlaması Açısından Eğitim Hizmetlerinde Kalite (Kütahya’daki Özel Dershane Öğrencileri İle İlgili Bir Saha Araştırması). Dumlupınar Üniversitesi Dergisi, 7: 1- 21. Tatlı, H. (2013). Sosyal Sermayenin Bireylerin İstihdamı Üzerindeki Etkisi Hane Halkı Reisleri Üzerine Bir Araştırma, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 15/3, 87-114. Topaloğlu, M. ve Kara, D. (2004). Örgütsel Kültürün Yöneticilerin Yönetsel Davranışları Üzerindeki Etkileri (A Grubu Seyahat Acentelerinde Bir Uygulama), Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 2, 121-141. Töremen, F. (2002). Okullarda sosyal sermaye: kavramsal bir çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 8(32), 556-573. Uğurlu, C.T. (2017). Okulların Sosyal Sermayesi: Değişkenler Arası Lojistik Yordayıcılık. Eğitim ve Bilim Dergisi, Cilt 42, Sayı 192, 427-439. Uğuz, H.E. (2010). Sosyal sermaye: kişisel ve kurumsal gelişmeye farklı bir yaklaşım. Ankara: Orion. Wasserman S. Ve Faust K. (1994). Social Network Analysis: Methods and Applications. Cambridge University: Cambridge. Woolfolk, A. (2004). Educational psychology. Boston: Allyn&Bacon.
ÖĞRETİM ELEMANLARININ EĞİTİM ORTAMI ALGISININ SOSYAL SERMAYE BOYUTLARI ÜZERİNDEKİ ETKİSİ ÜZERİNE NİCEL BİR ARAŞTIRMA: Hasan Kalyoncu Üniversitesi Örneği
Öz
Bu çalışma, akademisyenlerin eğitim ortamı algısının sosyal
sermayelerine etkisini incelemeyi amaçlamaktadır. Nicel araştırma yönteminin
kullanıldığı araştırmanın evrenini, Gaziantep ilinin iki vakıf üniversitesinden
birisi olarak önemli bir görev üstlenen Hasan Kalyoncu Üniversitesi
akademisyenleri oluşturmaktadır. Bu kapsamda, üniversitede kısmi ve tam zamanlı
görev yapan değişik bölüm ve unvandaki 285 akademisyene ulaşılmaya çalışılmış,
ancak çalışmada gönüllülük esas alındığından, 164 değişik unvan ve görevdeki
akademisyenden anket tekniği ile veri toplanmıştır. Elde edilen veriler SPSS 23
programı kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırma bulguları eğitim ortamına
ilişkin algının sosyal sermaye üzerinde güçlü bir etkisinin olduğunu
göstermektedir. Ayrıca çalışma, eğitim
ortamının alt boyutları olan fiziksel ortam, eğitsel ortam ve yönetsel /
akademik ortam alt boyutlarının sosyal sermayenin sosyal norm, sosyal ağlar ve
güven alt boyutları üzerinde güçlü bir etkisinin olduğunu ortaya koymaktadır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Anderson, J. C. ve Gerbing, D. W. (1988). Structural equation modeling in practice: A review and recommended two-step approach. Psychological bulletin, 103(3), 411. Becker, L. (2005). Reciprocity, Justice and Disability. The University of Chicago Press, 9 (39), 18. Bourdieu, P. (1986). The Forms of Capital. pp. 241-258 in Handbook of theory and research for the sociology of education, edited by John G Richardson. New York: Greenwood Press. Brass, D., J.Galaskiewicz, J., Greve, H. R., ve Tsai, W. (2004). Taking stock of Networks and organizations : A multilevel perspective. Academy of Management Journal,47, 795-817. Burt, R. S. (2000). The Network Structure of Social Capital, Research in Organizational Behaviour, 22, pp. 345-423. Coleman, J.S. (1988). Social capital and the creation of human capital, American Journal of Sociology, 94, S95-120. Coleman, J. S. (2010). Beşeri Sermayenin Yaratımında Sosyal Sermaye, Çev.: Şahin, M. M. ve Ünal, A. Z. Sosyal Sermaye, Değişim, İstanbul, s. 77-119. Durlauf S. F. (2004). Social Capital, NBER Working Paper Series no: 10485. Easterly, W., Levıen. Eroğlu, E.(2015). Geçmişten Günümüze Sosyal Normlar. http://www.akademikbakis.org , Akademik Bakış Dergisi, Sayı :50 Temmuz-Ağustos 2015. Uluslararası Hakemli Sosyal Bilimler E-Dergisi. Erişim Tarihi: 10.10.2017. Field, J. (2006). Sosyal Sermaye, Çev: Bilgen, B., Şen, B. İstanbul Bilgi Üniversitesi Yayınları, İstanbul. Fine, B. ( 2011 ). Sosyal Sermaye Sosyal Bilime Karşı, Bin Yılın Eşiğinde Ekonomi Politik ve Sosyal Bilimler, Çev. : Kars, A. Yordam Kitap: 121, Baskı: Pasifik Ofset, 1. Basım, Şubat, 2011. Fukuyama,R.G.(2000).Social Capital and Civil Society. IMF Working Paper, WP/00/74. https://www.researchgate.net/publication/5123592_Social_Capital_and_Civil_Society Erişim Tarihi : (10.11.2017). Günkör, C. ( 2016 ). Öğretim Elemanlarının Sosyal Sermaye Ve Eğitim Ortamına İlişkin Algıları: Gazi Eğitim Fakültesi Örneği. Yayımlanmış Doktora Tezi, Gazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Ankara. Hair, J. F., Black, W. C., Babin, B. J., Anderson, R. E. ve Tatham, R. L. (2006). Multivariate Data Analysis, Pearson Prentice Hall. Upper Saddle River, NJ. Hardın,R.(2002). Trust & Trustworthiness. New York: RussellSage Foundation. https://books.google.com.tr/books?hl=tr&lr=&id=juqFAwAAQBAJ&oi=fnd&pg=PR9&dq=hardin+2002+trust+and+trustworthiness&ots=8dPcVU9ap&sig=lpmsoVec2s8udAHOGOhL2iUckHU&redir_esc=y#v=onepage&q=hardin%202002%20trust%20and%20trustworthiness&f=false Erişim Tarihi : 09.11.2017. Kahraman, İ. ve Summak, S. (2016). Okullarda Sosyal Sermayenin Geliştirilmesine Yönelik Bir Karma Yöntem Çalışması. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, Yıl: 4, Sayı: 26, Mart 2016, s. 482-504. Keleş, H. N. (2012), Sosyal Sermaye. Eğitim Yayınevi, Konya. Korczynski, M. (2000). The Political Economy of Trust, Journal of Management Studies, 37 (1), 1-21. Myers, W. H. (2000). A structural equation model of family factors associated with adolescent depression. Nahapiet, J. ve Ghoshal, S. (1998). Social capital, intellectual capital, and the organizational advantage. Academy of Management Review 23: 242. Novak, D.A. (2008). Leadership of Organizational Networks: An Exploration of the Relationship between Leadership and Social Networks in Organizations, Unpublished doctoral dissertation, Regent University, USA. Okçu, V. (2008). Eğitimde Toplam Kalite Yönetiminin Uygulanması, Milli Eğitim (179): 283-392. Putnam, R. D. (2000). Bowling Alone: The Collapse and Revival of American Community. New York: Simon and Schuster. Putnam, R. D.(1993). The prosperous community. The American Prospect, 4(13), 35-42. Putnam, R. D. (1993). Making Democracy Work: Civic Traditions in Modern Italy. United Kingdom: Princeton University Press. Püsküllüoğlu, E. I. (2015). Öğretmen görüşlerine göre lise müdürlerinin sosyal sermaye düzeyleri ile öğretmenlerin tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişki. (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Muğla. Rose, R. ve Mishler, W. (1997). Social capital in civic and stressful societies. Studies in Comparative International Development September 1997, Volume 32, Issue 3, pp 85–111. Sabatini, F. (2006). The Empirics of Social Capital and Economic Development: A Critical Perspective. Milano: Fondazione Eni Enrico Mattei. Sargut, S. (2001), Kültürler Arası Farklılaşma ve Yönetim, İmge Yayınları, İstanbul. Schıff, M. (1992). Social capital, labour mobility, and welfare: The impact of unitingstates. Rationailty and Society 4. Schmıdtz, D. (2005). ‘What We Deserve and How We Reciprocate? The Journal of Ethics, 9 (1), 452. Schmıdtz, D. (2010). Adaletin Unsurları..Çev: Özler,H., 1. Baskı, Liberte Yayınları. Ankara. Shao, A. T. (2002). Marketing research. An Aidto Decision Making. Cincinnati. Şensoy, S. A. ve Sağsöz, A. (2015). Öğrenci başarısının sınıfların fiziksel koşulları ile ilişkisi. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 16(3), 87-104. Taşkın, E. ve Büyük, K. (2002). Hizmet Pazarlaması Açısından Eğitim Hizmetlerinde Kalite (Kütahya’daki Özel Dershane Öğrencileri İle İlgili Bir Saha Araştırması). Dumlupınar Üniversitesi Dergisi, 7: 1- 21. Tatlı, H. (2013). Sosyal Sermayenin Bireylerin İstihdamı Üzerindeki Etkisi Hane Halkı Reisleri Üzerine Bir Araştırma, Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 15/3, 87-114. Topaloğlu, M. ve Kara, D. (2004). Örgütsel Kültürün Yöneticilerin Yönetsel Davranışları Üzerindeki Etkileri (A Grubu Seyahat Acentelerinde Bir Uygulama), Gazi Üniversitesi Ticaret ve Turizm Eğitim Fakültesi Dergisi, Sayı 2, 121-141. Töremen, F. (2002). Okullarda sosyal sermaye: kavramsal bir çözümleme. Kuram ve Uygulamada Eğitim Yönetimi, 8(32), 556-573. Uğurlu, C.T. (2017). Okulların Sosyal Sermayesi: Değişkenler Arası Lojistik Yordayıcılık. Eğitim ve Bilim Dergisi, Cilt 42, Sayı 192, 427-439. Uğuz, H.E. (2010). Sosyal sermaye: kişisel ve kurumsal gelişmeye farklı bir yaklaşım. Ankara: Orion. Wasserman S. Ve Faust K. (1994). Social Network Analysis: Methods and Applications. Cambridge University: Cambridge. Woolfolk, A. (2004). Educational psychology. Boston: Allyn&Bacon.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Bölüm | Makaleler |
|---|---|
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 29 Nisan 2018 |
| Gönderilme Tarihi | 5 Ocak 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018Cilt: 3 Sayı: 1 |